همدان؛
مصرف سرانه شكر در ایران 3 كيلوگرم بالاتر از ميانگين مصرف جهاني
بر اساس بررسي‌هاي انجام شده، سرانه مصرف قند و شكر در ايران در سال 1987 حدود 26.9 كيلوگرم بود كه اين مقدار در سال 2006 به 28.97 و در سالهاي اخير به 33.26 كيلوگرم افزايش يافته است.
به گزارش گروه استان های باشگاه
خبرنگاران جوان از همدان؛ به گفته بسياري از كارشناسان جهاني، مصرف سرانه شكر در ايران 3 كيلوگرم بالاتر از ميانگين مصرف جهاني است و ايران پس از روسيه، دومين واردكننده بزرگ شكر در جهان محسوب مي‌شود.
دكتر محمد كاظمزاده با اشاره به بالا بودن ميزان مصرف اين اقلام در بين ايرانيان نسبت به استاندارد جهاني، افزود: ميزان مطلوب مصرف قند و شکر براساس مطالعات سازمان جهاني بهداشت، حداقل بايد به کمتر از 15 کيلوگرم در سال (42 گرم در روز در کل مواد غذايي مصرفي) برسد تا قند و شکر، حداکثر 10 درصد از کل انرژي دريافتي فرد را تأمين كند و خطر بيماريهاي دندان به پايينترين حد برسد.
وي با بيان اينكه حذف کردن قند و شکر از سبد غذايي قدم کوچکي نيست، یادآور شد: طبيعي است که ما ايرانيها دوست داريم کام‌‌مان شيرين باشد و هنوز عادت نکرده‌ايم که تلخي چاي را تحمل کنيم.
کاظم زاده ادامه داد: اما واقعيت اين است که اگر هر ايراني به طور متوسط روزي 3 استکان چاي در تمام ايام سال بنوشد و هر کدام را با 2 حبه قند ميل کند، تنها و تنها حذف کردن اين حبه قندها از کنار چاي، موجب کاهش تقريبا 11 کيلوگرم مصرف سرانه قند در سال مي‌شود و مصرف سرانه هر ايراني را براحتي به ميانگين جهاني مي‌‌رساند.
آيا مصرف بالاي قند باعث ابتلا به ديابت مي‌شود؟
بیماری دیابت با افزایش میزان دریافت کالری ارتباط دارد، موادغذایی می‌توانند منبع کربوهیدرات، چربی و پروتئین باشند. مواد غذایی حاوی قندهای ساده نیز باعث افزایش سریع قند خون در بیماران دیابتی می‌شوند.
قند موجود در شکر، سریع وارد جریان خون می‌شود که افزایش قند خون در بیماران دیابتی را به دنبال دارد؛ بنابراین این بیماران باید از کربوهیدرات و قندهای پیچیده مانند نشاسته استفاده کنند تا از افزایش سریع قندخونشان پیشگیری شود.
پاسخ این پرسش که آیا مصرف قند و شکر می‌تواند موجب ابتلا به دیابت شود، منفی است؛ اما کالری که می‌تواند به وسیله قند، شکر و چربی دریافت شود، اضافه وزن ایجاد می‌کند و اضافه وزن، مقاومت به انسولین را افزایش میدهد.
افزایش مقاومت به انسولین، کارکرد لوزالمعده را دچار اختلال می‌کند و بتدریج قندخون بالا می‌رود و سبب دیابت می‌شود، پس بهتر است بیماران دیابتی کمتر مواد شیرین و قندهای ساده مصرف کنند، این دسته از بیماران می‌توانند از میوههای شیرین به مقدار مشخص در میانوعدههایشان (صبح پس از صبحانه، بعد از ظهر و آخر شب) استفاده کنند.
چرا باید مصرف قند و شکرمان را کاهش دهیم؟
دلايل علمي زيادي وجود دارد که اثرات مضر مصرف زياد قند و شکر را بر سلامت انسان نشان ميدهد، بسياري از اين شواهد، علمي و اثباتشده هستند و ترديدي درباره آنها وجود ندارد.
شکر، سم سفید است، قند و شکر ارزش تغذیهای پایین و قدرت چاق کنندگی بالایی دارد و سلامت را تهدید می‌کند.
امروزه در کشورهای پیشرفته به این نتیجه رسیده‌اند که برای کنترل چاقی و پیامدهای آن مانند دیابت، بیماری‌های قلبی _ عروقی و سرطان باید مصرف قند و شکر و قندهای ساده کاهش یابد.
در ایران قند و شکر فقط با چای مصرف نمیشود و انواع نوشابهها و شیرینیها هم حاوی شکر هستند، اگر میخواهیم مشکلات به حداقل برسد، باید در مصرف منابع قند ساده تجدید نظر کرد و مصرفشان را به حداقل ممکن رساند، این کار به سادگی امکانپذیر نیست و به برنامه‌ریزی، آموزش و یادآوری، نیاز دارد.
فرهنگسازی برای کاهش مصرف شکر، قدمی مثبت برای ارتقای سلامت
فرهنگسازی برای کاهش مصرف قندهای ساده مانند قند و شکر و خوراکی‌های شیرین حاوی شکر، قدمی مثبت برای ارتقای سلامت افراد جامعه است و همه باید در این زمینه تلاش کنند.
کاهش مصرف قند به همه توصیه می‌شود؛ یعنی گروه خاصی وجود ندارد که از مصرف زیاد این ماده غذایی سود ببرد، در افراد دیابتی مقدار مصرف مواد کربوهیدراتی که قند جزو آنهاست، باید محدودتر از دیگران باشد و در مورد این بیماران این توصیه جدیتر است.
با مصرف قند، تنها انرژی دریافت میکنیم و در صورت استفاده از ديگر مواد غذایی، در کنار دریافت انرژی، مواد مغذی دیگری هم دریافت می‌شود.
با توجه به اینکه ذائقه از کودکی شکل می‌گیرد، پدر و مادرها باید سعی کنند از کودکی فرزندانشان را به مصرف کمشیرینی عادت دهند و قند و شکر را با خوراکی‌های سالم و کم‌کالری جایگزین کنند که برای تحقق این هدف، برنامه‌ریزی و فرهنگسازی لازم است.
انتهای پیام/س
