پیرهادی: این هوا متولی ندارد؟
عضو هئیت رئیسه شورای شهر تهران در صفحه مجازی منتسب به خود یادداشتی انتقادی نسبت به آلودگی هوای تهران منتشر کرد.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ عضو هئیت رئیسه شورای شهر تهران در صفحه مجازی منتسب به خود پرسید آیا این هوا متولی ندارد که یادداشت انتقادی وی را در ادامه می خوانید:
نزدیک به سه هفته است که تهران نفس نمی کشدوصورت،خانه ها،رنگ سبز درختان و چهره شهر در انبوه آلاینده ها گم شده است. ازآن کوه های زیبای تهران خبری نیست .
قدیم ها می گفتند زمستان می رود و رو سیاهی به ذغال می ماند، اما در این شهری که کسی مسئولیت آلودگی هوا را برعهده نمی گیرد و سازمان ها و نهادها جز پاسکاری اقدامات و برنامه ها خروجی دیگری ندارند ، حتی اگر زمستان هم برود این آسمان سیاه تهران می ماند.
1- در این تهران حداقل یک میلیون موتور سیکلت و حدود3.5 میلیون خودرو تردد می کنند.تعداد خودرو ها در حال افزایش است و اکثریت خودروها در سهل انگاری های قانونی ، بدون معاینه فنی یا با برگه های معاینه فنی منقضی شده در تهران تردد می کنند.براساس آمارهای ستاد معینه فنی 2.5میلیون خودرو فاقد معاینه فنی است.علاوه براین،نتایج اندازه گیری و پایش آلاینده ها در تهران نشان می دهد ، حدود 500 هزار دستگاه خودرو فرسوده و آلاینده در تهران ، نزدیک به 50 درصد از کل آلودگی ناشی از ناوگان سواری تهران را تولید می کند.
این خودرو ها باید طبق مصوبه سال 79 برای کاهش آلودگی هوا تاکنون از رده خارج می شدند یعنی 15 سال از این مصوبه گذشته و هنوز یک بند از آن عملیاتی نشده است. در همین هفته های اخیر که آلودگی هوای تهران شدت گرفته و چند روز هم در وضعیت قرمز قرار داشته، بسیاری از خودرو سازان در حال تکمیل مقدماتی کار برای فروش خودروهای جدید با همان وام 25میلیون تومانی دولت هستند.
حال سوال اینجاست که چرا آلودگی هوا و مهار و کاهش آن، نه برای دولت اهمیت دارد و با اولویت به آن نگاه نمی شود که دست کم همین وام 25 میلیونی به خودروهای فرسوده اختصاص پیدا کند؟ اینجاست که باید به دولت که شعار محیط زیست جز برنامه های اصلی اش بوده ، این خرده را گرفت که تا هوای تهران آلوده نشده و به مرز هشدارو اضطرار نرسیده مسئولان اجرایی برای اقدام در این زمینه احساس مسئولیت نمی کنند.
2- مساله آلودگی هوا به چگونگی اجرای همه سازمان ها از جمله دولت و شهرداری ها باز می گردد و این پرسش اساسی که به واقع این دستگاه ها در عمل برای کاهش خودروی فرسوده از رده خارج شده؟ چه تصمیمیبرای کاهش آلاینده های ناشی از خودروهای دیزلی به اجرا گذاشته شده؟
آیا روند تولید آلاینده های ناشی از فعالیت کارخانه های پیرامونی تهران ، تحت کنترل و رو به کاهش است یا هم چنان هم با صنایع آلاینده و هم با خودروهای آلاینده مماشات می شود؟ امروز با قاطعیت می توان گفت که به جز اجرای چند برنامه محدود از جمله حذف سرب از بنزین و ازرده خارج کردن پیکان در سال های گذشته و ارتقای نسبی کیفیت سوخت در سالهای اخیر هیچ اقدام عملی برای کاهش آلودگی هوا تهران برداشته نشده است ومعدود اقدامات انجام شده در حد نوسازی ناوگان حمل ونقل و توسعه مترو و هم به نسبت افزایش مقدار آلاینده ها ، آنچنان نا چیز بوده که تاثیر چندانی در کاهش آلودگی هوای تهران نداشته است.
مساله اینجاست که مسئولان و برنامه ریزان فکر می کنند اگر یک برنامه در کاهش آلودگی هوا اجرایی کردند، مسئولیتشان تمام شده و دیگر نباید در برابر افکار عمومی در روز های آلوده پاسخ گو باشند.
این نقدی است که به مسئولان سازمان محیط وارد است که در تمامی روزهای بسیار آلوده ای که تهران و دیگر شهر ها در هفته های اخیر پشت سر گذاشته به طور مستمر این پاسخ را داده که « ما بنزین را درست کردیم» .
اما سوال این است که به غیر از بنزین چه کرده اید؟ قرار بوده در کشور ، نظام یکپارچه معینه فنی آغاز به کار کند؛ چرا بهره برداری از این سامانه جدید طولانی شده و مرتب به تاخیر می افتد، اما در مقابل ، طرح و برنامه های حمایت از خودرو سازانی که هیچ تعهدی به رعایت اصول محیط زیست برای کاهش آلودگی هوا در محصولاتشان نداشته وندارند به سرعت به نتیجه می رسد ولی در وقت اجرای طرح و برنامه های سازمانهای مسئول یادشان می آید که باید به موانع اجرای برنامه ها اشاره کنند و هرنهادی توپ را به زمین دولت،دولت به زمین دیگری می اندازد. شهرداری به زمین دولت ، دولت به زمین پلیس و پلیس به زمین هر دو.
3- برای کاهش آلودگی هوا باید هر چه سریع تر گام های عملیاتی و موثر برداشت ، از جمله :- خروج خودرو های فرسوده با اولویت وفوریت از ناوگان حمل ونقل شهری
- ساماندهی موتور سیکلت ها و فراهم کردن زمینه اجرایی جایگزینی موتور سیکلت های پاک م ممنوعیت شماره گذاری موتور سیکلت های کابراتوری _ کنترل مستمر آلایندگی صنایع و انتقال کارخانه های بزرگ و کوچک دارای آلاینده های سنگین ماننده کوره های ذوب فلز ریخته گری به مناطقی با فاصله تعریف شده از کلانشهر ها وشناسایی و معرفی صنایع آلاینده به افکار عمومی
- تقویت ناوگان عمومی اعم از مترو و اتوبوس و استفاده کمتر از خودروهای شخصی و تک سرنشین
- اجرای قانون مربوط به فیلترها
انتهای پیام/
