وقتی نزاع عربی-ایرانی جایگزین نزاع عربی-اسرائیلی می شود
یک روزنامه لبنانی حملات تبلیغاتی علیه ایران و شیعیان را سرپوش گذاشتن بر شکستهای رژیم سعودی دانست.
به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛
روزنامه "السفیر" در مطلبی به قلم "فؤاد ابراهیم" تحت عنوان اختلاف سعودی – ایرانی و شیعیان منطقه (خلیج فارس) نوشت:
هدف از مذهبی جلوه دادن اختلاف سیاسی عربستان و ایران، تحریف افکار عمومی از برخی واقعیتها است. چهره‌های فرهیختۀ وابسته به جبهه سعودی با استفاده از عناوین طایفه‌ای و دینی و مذهبی، به تغذیۀ عرصۀ فرهنگی و رسانه‌ای می پردازند، که این امر اختلافات ملتهای عربی و اسلامی را شدت می بخشد.
موضوع قابل توجه این است، کسانیکه به صورت مداوم درحال شعله‌ور کردن جهنم طایفه‌گری هستند دارای تفکرات و ایدئولوژیهای متعددی می باشند، از سلفی، ملی گرا، لیبرال گرفته تا بعضی از مسیحیان عرب.
امروزه نزاع عربی – ایرانی در حال جایگزینی نزاع عربی - اسرائیلی است، تا از این راه استبداد، عقب ماندگی و فساد (نظامهای عربی) توجیه شود. بنابراین تصادفی نیست که بانگ دشمنی با ایران با شکستهای اقتصادی، امنیتی، نظامی و سیاسی عربستان و اطرافیانش همزمان شده است.
می‌توان نتیجه گرفت که این دشمنی رو به افزایش تا هنگامیکه زنجیره شکستها و ناکامیها ادامه داشته باشد، متوقف نخواهد شد، و عربستان برای سرپوش گذاشتن بر بحرانهای داخلی به دنبال هر بهانه‌ای است تا به این دشمنی ادامه دهد.
به عبارت دیگر، نظام سعودی برای سرپوش گذاشتن بر شکستهای سیاسی و اقتصادی خود، سیاست فرار رو به جلو را از طریق تشدید تدابیر سرکوبگرانه مانند بازداشتها، اعدامها، ارعاب شهروندان و ایجاد مشکل برای شیعیان داخل را در پیش گرفته است.
پس از اعدام شهید شیخ نمر، سیاست فرار به جلو وارد نقطه عطف شدیدی شد، و گزینه‌های پیش دستانه‌ای از طریق احیای سنت دشمنی با ایران که از زمان انقلاب 1979 آغاز شد، در پیش گرفت.
هدف از مذهبی جلوه دادن اختلاف سیاسی عربستان و ایران، تحریف افکار عمومی از برخی واقعیتها است. چهره‌های فرهیختۀ وابسته به جبهه سعودی با استفاده از عناوین طایفه‌ای و دینی و مذهبی، به تغذیۀ عرصۀ فرهنگی و رسانه‌ای می پردازند، که این امر اختلافات ملتهای عربی و اسلامی را شدت می بخشد.
موضوع قابل توجه این است، کسانیکه به صورت مداوم درحال شعله‌ور کردن جهنم طایفه‌گری هستند دارای تفکرات و ایدئولوژیهای متعددی می باشند، از سلفی، ملی گرا، لیبرال گرفته تا بعضی از مسیحیان عرب.
امروزه نزاع عربی – ایرانی در حال جایگزینی نزاع عربی - اسرائیلی است، تا از این راه استبداد، عقب ماندگی و فساد (نظامهای عربی) توجیه شود. بنابراین تصادفی نیست که بانگ دشمنی با ایران با شکستهای اقتصادی، امنیتی، نظامی و سیاسی عربستان و اطرافیانش همزمان شده است.
می‌توان نتیجه گرفت که این دشمنی رو به افزایش تا هنگامیکه زنجیره شکستها و ناکامیها ادامه داشته باشد، متوقف نخواهد شد، و عربستان برای سرپوش گذاشتن بر بحرانهای داخلی به دنبال هر بهانه‌ای است تا به این دشمنی ادامه دهد.
به عبارت دیگر، نظام سعودی برای سرپوش گذاشتن بر شکستهای سیاسی و اقتصادی خود، سیاست فرار رو به جلو را از طریق تشدید تدابیر سرکوبگرانه مانند بازداشتها، اعدامها، ارعاب شهروندان و ایجاد مشکل برای شیعیان داخل را در پیش گرفته است.
پس از اعدام شهید شیخ نمر، سیاست فرار به جلو وارد نقطه عطف شدیدی شد، و گزینه‌های پیش دستانه‌ای از طریق احیای سنت دشمنی با ایران که از زمان انقلاب 1979 آغاز شد، در پیش گرفت.
انتهای پیام/
