جلوه های ویژه؛ شگرد فیلمسازان برای کاهش هزینه یا فریب مخاطب!

جلوه های ویژه با این که تصویر های جذابی را به مخاطب ارائه می دهند اما به تنهایی نمیتوانند عهده دار بار تمام فیلم باشند.

به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  سینما به عنوان هنر هفتم از ابتدای پیدایش با در برگیری هر شش هنر دیگر یعنی موسیقی، نقاشی، نویسندگی، شاعری، پیکر تراشی و تئاتر توجه عده کثیری را به خود جلب کرد. سینما می‌توان آن را رسانه ای با تکیه بر دیدار و شنیدار تعریف کرد، زیست و ادامه حیاتش در گرو تکنولوژی است؛ چرا که سینما هنری است که برای خلقش نیازمند ابزارها و وسایل فناوری هستیم.

یکی از فناوری هایی که در کمک به سینما گام برداشته است و ساخت و تولید اثرهای سینمایی را به مراتب سهل تر از گذشته کرده است، جلوه‌های ویژه بصری نام دارد.

جلوه های ویژه بصری بخشی ضروری در هنر امروزی است. از فیلم های سینمایی گرفته تا برنامه های تلویزیونی و تبلیغات، همه از این امکان بهره‌مند می‌شوند.

جلوه های ویژه بصری در سینما، اطلاعاتی دیداری هستند که به دست آوردن تصاویر آن ها با تکنیک های تصویر سازی استاندارد مشکل یا غیرممکن است و جلوه های ویژه بصری این دشواری را هموار می کند.

دوربین ها زمان برنامه سازی تصاویر عینی و واقعی را ثبت می کنند ولی جلوه های ویژه بصری به خلق جهانی که ساخته هنرمند است و عینیت ندارد، می پردازد. یعنی می توان به نوعی گفت جلوه های ویژه بصری هنر ساخت غیرممکن ها برای ایجاد یک واقعیت تاریخی یا هیجان انگیز، در یک فیلم سینمایی یا تلویزیونی است.

جلوه های ویژه؛ شگرد فیلمسازان برای کاهش هزینه یا فریب مخاطب!

این تکنولوژی در سینما بر دو گونه‌ نوری و مکانیکی استوار است. جلوه های نوری که جلوه های عکاسی هم اطلاق می شود، تکنیک‌هایی هستند که در آن ها تصاویر یا فریم های فیلم به صورت یک عکس ایجاد می شوند که این از راهی به نام «درون دوربینی» و با نوردهی چندگانه صورت می گیرد، اما جلوه های مکانیکی که گهگاه با عنوان های عملی یا فیزیکی هم خوانده می شوند، تکنیک هایی هستند که هنگام فیلمبرداری اصلی به صورت واقعی ضبط می شوند که شامل اشیاء و وسایل خاصی از جمله ابزارهای مکانیکی، صحنه سازی، آتش بازی و جلوه های جوی (ایجاد جلوه های باد ، باران، مه ، برفی یا ابر های فیزیکی) است.

حامد جعفری تهیه کننده انیمیشن «شاهزاده روم» درباره‌ تاثیر جلوه های ویژه بصری در بهبود سطح کیفی فیلم و افزایش تعداد مخاطبان فیلم گفت: دو عامل در کشش مخاطب به سینما موثر است، اولین ملاک قصه گویی در فیلم است و دیگر عامل، بی نقص بودن ارائه در تمامی حوزه های مربوط به فیلم است. جلوه های ویژه یکی از این فاکتور هاست که رعایت کردن آن باعث می شود که قسمتی از کار بی نقص باشد ولی نمی توان گفت اگر یک کار جلوه ویژه ی خاصی داشت یعنی فیلم خوبی از آب در آمده است. جلوه ی ویژه بر دو نوع است یا می خواهیم مخاطب متوجه آن شود یا نه، اگر قرار است در فیلمی جلوه های ویژه وجود داشته باشد ، باید از این تمهید به درستی استفاده کرد و به گونه‌ای نباشد که احساس توهین به شعور را در مخاطب برانگیزد.

جلوه های ویژه؛ شگرد فیلمسازان برای کاهش هزینه یا فریب مخاطب!

وی در رابطه با کاربرد جلوه‌های ویژه بصری اظهار داشت: کاربرد جدی جلوه های ویژه در سه موقعیت است. اول آن که قصد ساخت تصویری را داریم که به لوکیشن ها یا کاراکتر های آن محل دسترسی نداریم، با این عدم دسترسی در فیلم های تاریخی هم مواجه هستیم و امکان بازگشت به آن دوران را نداریم. پس از جلوه های ویژه باید استفاده کنیم. زمانی هم قصد انجام کاری پر هزینه برای مثال تخریب یک شهر را داریم که در واقع عملی نیست، پس برای کاهش هزینه ها از جلوه‌های ویژه استفاده می کنیم.

از نمونه های بارز فیلم های ایرانی که در آن ها از جلوه های ویژه استفاده شده است می توان به «محمد (ص)»، «اخراجی ها» و «رسوایی» اشاره کرد.

جلوه های ویژه؛ شگرد فیلمسازان برای کاهش هزینه یا فریب مخاطب!

پر واضح است که جلوه های ویژه با این که تصویر های جذابی را به  مخاطب ارائه می دهند اما به تنهایی نمیتوانند عهده دار بار تمام فیلم باشند و این جلوه ها تنها در تسهیل روند فیلمسازی موثرند.



گزارش از: ملیکا نصیری



انتهای پیام/


اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.