خلق ثروت از علم؛ وظیفه اصلی شرکت‌های دانش بنیان

مرجان حصاري كارشناس پذيرش، نظارت و ارزيابی واحدها در پارک علم و فناوری و مركز رشد دانشگاه شهيد بهشتی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص شرکت‌های دانش بنیان اظهار کرد: شرکت‌های دانش بنیان به شرکت ها، موسسات خصوصی و تعاونی‌هایی اطلاق می‌شود که در مسیر هم افزایی علم و ثروت و یا خلق ثروت از علم با تکیه بر دانش از طریق ساخت یک محصول، ارائه  خدمات، تجاری سازی و عرضه آن‌ها سعی در برآورده کردن اهداف علمی و اقتصادی کشور دارند. اما نکته حائز اهمیت این است که هر کدام از این طرح‌ها وایده‌ها باید مورد تایید کارگروه ارزیابی دانش بنیان معاونت علمی ریاست جمهوری قرار گیرد.

اوافزود: به صورت کلی شرکت‌های دانش بنیان به سه دسته یعنی نوع ۱ و ۲ و ۳ تقسیم می‌شوند که دو نوع اول بطور جداگانه به شرکت‌های نوپا و تولیدی نوع ۱ و ۲ تقسیم می‌شوند؛ و  در بهمن ۹۹ با تصویب کارگروه معاونت علمی شرکت‌های دانش بنیان نوع ۳ به این دسته بندی  اضافه شدند.

حصاری در تعریف شرکت‌های نو پا گفت: شرکت‌های دانش بنیان نوپا شرکت‌هایی هستند که در سال گذشته اظهارنامه مالیاتی نداشته اند و در صورت برخورداری از این اظهارنامه درآمد عملیاتی از آن کسب نکرده اند به عبارتی بر اساس داشتن یا نداشتن اظهارنامه شرکت‌ها در گروه نوپا و یا تولیدی قرار می‌گیرد. به عبارتی شرکت‌هایی که در اظهارنامه مالیاتی سال گذشته دارای درآمد عملیاتی باشند در دسته دانش بنیان‌های تولیدی قرار می‌گیرد.

او بیان کرد: محصولات دانش بنیان نوع ۱ از  پیچیدگی و سطح فناوری بیشتری نسبت به محصولات دانش بنیان نوع ۲ برخوردار هستند.

كارشناس  ارزيابی واحدها در پارک علم و فناوری دانشگاه شهید بهشتی در تعریف دانش بنیان نوع سوم که به تازگی از بهمن سال ۹۹ به تایید کارگروه رسیده است تصریح کرد: این نوع از شرکت ها به چهار دسته می‌شود که شامل شرکت‌هایی که محل اصلی فعالیت آن‌ها در مناطق کم برخوردار هستند و طبق تعریف معاونت استان‌هایی از قبیل سیستان و بلوچستان،گلستان، آذربایجان غربی، لرستان، خراسان شمالی و جنوبی، ایلام و چهارمحال و بختیاری در این دسته قرار دارند. همچنین دسته دوم شرکت‌هایی هستند که  در پارک‌ها و مراکز رشد علم و فناوری در حال فعالیت بودند.

او ادامه داد: دسته سوم شرکت‌هایی هستند که محصول یا خدمات آن‌ها در حل مسائل راهبردی و اساسی کشور نقش دارد؛ و در نهایت دسته چهارم یا همان شرکت های دانش  بنیان‌های نوع ۳  شرکت‌های فعال در حوزه صنایع فرهنگی خلاق و نوآوفرین و شرکت‌ها در حوزه‌های علوم انسانی و اجتماعی خواهند بود.

حصاری گفت: نکته بسیار حائز اهمیت این است که شرکت‌های نوپا و تولیدی نوع ۱  مشمول معافیت‌های مالیاتی هستند، اما این مشمولیت برای تمامی محصولات آن‌ها نیست و مختص به محصولاتی است که آن شرکت به واسطه آن کالا یا خدمات مجوز دانش بنیان را دریافت کرده است. همچنین این معافیت های مالیاتی به محصولات شرکت های دانش بنیان نوع ۳ نیز اختصاص نمی یابد اما خدماتی دیگری را که  به کلیه شرکت‌های دانش بنیان ارائه داده می‌شود می‌توانند دریافت کنند.

این کارشناس ارزیابی در خصوص سوال معیار‌های ارزیابی شرکت‌های دانش بنیان اظهار کرد: کالا‌ها و خدمات ارائه شده توسط  شرکت‌های دانش بنیان  باید سه شرط سطح فناوری، مرحله تولید و طراحی مبتنی بر تحقیق و توسعه را پشت سر بگذارند. منظور از سطح فناوری این است که آن کالا یا خدمات باید به سختی قابل کپی برداری  باشد در واقع پیچیدگی فنی این کالا و خدمات منجر به ایجاد یک کارکرد پیچیده‌ای در محصول شود.

او ادامه داد: در مورد مرحله تولید باید به دو تعریف  کالا‌ها و خدمات توجه داشت. در این مرحله کالای مورد نظر یا باید در حال تولید باشد و یا یک نمونه آزمایشگاهی از آن وجود داشته باشد تا بتوان آن را ارزیابی و بررسی کرد و خدمات هم باید دارای اسناد فروش باشد.

حصاری تصریح کرد: زمانی که فرایند تولید یک محصول مبتنی بر تحقیق و توسعه باشد شرط سوم اجرا شده است در واقع یک محصول باید حداقل یکی از فیلتر های داشتن طراحی داخلی، مهندسی معکوس ، خرید تجهیزات فناوری و یا انتقال فناوری را پشت سر بگذارد تا در نهایت خدماتی را ارائه دهد.

او درنهایت بیان کرد:  شرکت‌ها و موسساتی که قصد دارند محصولاتشان را به عنوان دانش بنیان ثبت کنند، می‌توانند با مراجعه به سایت دانش بنیان آیین نامه‌های مربوط به ارزیابی شرکت‌ها و موسسات دانش‌بنیان را مطالعه کنند و فهرست کالا‌ها و خدمات را در دو سطح‌های نوع ۱ و ۲ مشاهده کنند.

بیشتر بخوانید

• تاثیر کارآفرینی اجتماعی در رونق اقتصادی
• ۱۰ درصد شرکت‌های دانش بنیان عضو باشگاه سرآمدان صادرات می‌شوند
• آمادگی صندوق نوآوری برای پشتیبانی از تولید شرکت‌های دانش‌بنیان

انتهای پیام/