بیانیه‌خوانی سیاسی به جای پاسخگویی؛ چرا مناظره‌ها داغ نمی‌شود؟
بررسی دومین مناظره کاندیدا‌های انتخابات و انتقاد‌هایی که به آن وارد شده است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در ارزیابی دومین مناظره انتخاباتی نامزد‌های ریاست جمهوری ۱۴۰۰، شاید مهم‌ترین نکته این باشد که هنوز مردم نتوانسته‌اند ارزیابی درستی از برنامه‌های کاندیداها داشته باشند و همچنین برنامه‌های ارائه‌شده از سوی برخی از نامزد‌ها هم فاقد جذابیت کافی برای مخاطبان است. هدف اصلی مناظره اقناع مخاطب است، اما تجربه دو مناظره گذشته برحسب برخی افکارسنجی‌ها، حاکی است برگزاری این مناظرات معدل خوبی برای قبولی در کارنامه ندارد. دلایل نبود این جذابیت از منظر محتوایی و همچنین شکل برگزاری مناظره قابل بررسی است.
بیشتربخوانید
برخی نامزد‌ها اسیر کلیات‌اند
برخی از نامزد‌ها همچنان در ارائه برنامه خود و انتقال پیام به مخاطب دچار ضعف عمده‌اند و گمان می‌کنند که با طرح برخی مباحث کلی و همچنین مبهم‌گویی می‌توانند موفق به جلب آرای مردم شوند. در مناظرات باید مسائل از سوی کاندیدا‌های انتخابات ریاست جمهوری به صورت شفاف، درست و منطقی بیان شود تا مردم را به یک تصمیم برساند. آنچه که باعث وجه تمایز میان نامزد‌های انتخاباتی می‌شود، توجه به مسائل اولویت‌دار کشور در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی است. برخی از نامزد‌ها گرچه ممکن است توصیف روشنی از درد‌ها و بیماری‌های جامعه داشته باشند، اما در مقام انتقال پیام به مخاطب، صرفا در همین شرح و توصیف باقی می‌مانند و خبری از ارائه نسخه‌ای برای علاج‌بخشی چالش‌های پیش روی کشور نیست.
بیانیه‌خوانی سیاسی به جای پاسخگویی
در دومین مناظره باز هم شاهد بودیم که برخی ازنامزد‌ها به جای پاسخ به سوال مطرح شده، اقدام به روخوانی بیانیه سیاسی غیرمرتبط کردند. شاید تلقی دسته‌ای از کاندیداها این باشد که ارائه چهره‌ای پیروز در این مناظرات، زمانی ممکن خواهد بود که نامزد‌ها چندان خود را درگیر بحث اصلی نکنند و پاسخ‌های کاملا بی‌ارتباط با سوالات بدهند و از فرصت مناظره هم برای بیان برخی نظرات و دیدگاه‌ها و ذوقیات سیاسی خود استفاده کنند. شاید آن‌ها گمان می‌کنند که در ایام تبلیغات انتخاباتی حرف‌هایی برای گفتن دارند و زمان برگزاری مناظره، این امکان را به آن‌ها می‌دهد که با استفاده از تریبون صدا و سیما و در حالی که بخش زیادی از مردم مخاطب رسانه ملی هستند، به بیان آن حرف‌ها بپردازند. با هر هدف و نیتی که این شیوه صورت بگیرد، تجربه نشان داده که در پیش گرفتن چنین رویه‌ای، نه‌تن‌ها به جلب آرای مردم برای نامزد‌ها نخواهد انجامید که زمینه را برای کاهش آرای کاندیداها نیز فراهم می‌کند.
فرهنگ، بخش مغفول مناظره دوم
قرار بود مناظره دوم، در مورد مباحث فرهنگی و اجتماعی باشد. اما محتوای گفتگو‌ها نشان داد که باز اقتصاد است که حرف اول را می‌زند. مناظره دوم تمام شد، اما مخاطبان بالاخره متوجه نشدند که نامزد‌ها چه برنامه و راهکاری برای حل مشکلات حوزه‌های فرهنگ و مباحث اجتماعی دارند.برخی نامزد‌ها به جای این‌که درباره حل مشکلات حوزه فرهنگ بحث کنند، ترجیج دادند که باز هم با هدف به چالش کشیدن رقبای خود، به شیوه قدیمی روی آوردند و با طرح موضوعاتی غیر مرتبط به نوعی قصد رقیب‌هراسی داشتند. به نظر می‌رسد که این شیوه شاید برای دوره‌های گذشته جواب می‌داده، اما بعید است که برای این دوره چنین حربه‌ای کارآمد باشد.
در کنار این مباحث محتوایی، مناظره دوم به لحاظ شکلی هم قابل ارزیابی است. نوع سوالات و زمان پاسخگویی از جمله مباحثی است که حتی مورد انتقاد برخی از نامزد‌ها نیز قرار گرفت.
کیفیت سوالات
یکی از انتقادات مهم در مناظره دوم این بود که سوالات ارائه‌شده، به لحاظ تنوع و کیفیت از سطح مطلوبی برخوردار نیست و البته در این راستا برخی نوک اتهام را متوجه رسانه ملی کردند. برخی انتقاد می‌کنند که برای برگزاری مناظره‌ای در سطح ملی و ارائه مباحث مهمی در حوزه کشورداری و چالش‌های پیش رو، طراحی سوالات باید به اهل فن سپرده شود و اهالی فرهنگ، اندیشه و اقتصاددانان در طراحی سوال مشارکت کنند. منتقدان البته این شیوه تهیه سوالات را متوجه صدا و سیما می‌دانند. این در حالی است که طراحی پرسش‌های مرتبط با مناظرات در حیطه اختیارات شورای نظارت بر تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری است و در این شورا رسانه ملی یک نماینده دارد و نقشی فراتر از بقیه اعضا برای طراحی این سوالات ندارد.
پاسخگویی در ۳ دقیقه
وقتی قرار است نامزد‌های انتخابات در مناظرات ضمن طرح دیدگاه‌های خود در حوزه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، برای حل معضلات اساسی کشور راهکاری ارائه دهند و در عین حال در مقام چالش با دیگر رقبای انتخاباتی، از قوت برنامه‌های خود بگویند و ضعف برنامه‌های رقیب را بر شمارند؛ به نظر می‌رسد که در نظر گرفتن ۳ دقیقه برای پاسخگویی چندان کارساز نباشد. اساسا این دقایق مجالی برای طرح مباحث جدی فراهم نمی‌کند و نامزد‌ها به‌ناچار به طرح موضوعات در همان حد کلیات بسنده می‌کنند و گفت‌و‌گوی جدی‌ای میان نامزد‌ها در نمی‌گیرد. البته اگر احیانا بحث چالش‌برانگیزی هم شکل بگیرد، در همان سطح رد و بدل شدن گوشه و کنایه‌های سیاسی باقی می‌ماند.
منبع: روزنامه جام جم
انتهای پیام/
چرا تا حالا برای بهتر شدن اقتصاد کاری نکردن