تلاشهاي بي نتيجه آمريکا براي ازسرگيري مذاکرات صلح خاورميانه
طرفداران تشکیل دو کشور مستقل در اسرائیل می گویند در صورتی که اراده سیاسی اقتضا کند، شهرک نشینان باید شهرک ها را تخلیه کنند اما حقیقت چیز دیگری است.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه هاآرتص ؛ با وجود نیت خوب جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا برای حل اختلاف اسرائیل و فلسطینیان، سفرهای متعدد وی به اسرائیل این احساس را تقویت می کند که واقعیت های موجود ابتکار وی را خنثی می کند، همانطور که برای بسیاری از افراد پیش از وی از اواسط دهه نود تا کنون روی داده است.مشکل فقط اختلافات اساسی در رویکرد دو طرف در مورد مسائل کلیدی (بیت المقدس، مرزها و پناهندگان) نیست بلکه توسعه شهرک سازی است. اکنون این سوال مطرح می شود که آیا تلاش تازه آمریکا خیلی دیر نشده است؟
شائول آریلی، سرهنگ بازنشسته و عضو برجسته شورای صلح و امنیت که بازیگر اصلی مذاکرات صلح در دوران نخست وزیری ایهود باراک بوده است این گونه فکر نمی کند. وی که هر هفته به کرانه باختری سفر می کند به افزایش ساخت شهرک های یهودی نشین اشاره کرد ولی در عین حال گفت از نظر وی این شهرک سازی ها نمی تواند مانع تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی در آینده شود و پیوستن این شهرک ها را به اسرائیل تضمین کند.
در مقابل تلاش های تازه آمریکا، انتظار فلسطینیان همچنان کم است. مقامات بلند پایه در تشکیلات خودگردان فلسطین خوشبینی پر حرارت کری را ندارند. آنها به وفاداری نتانیاهو بهتشکیل دو کشور مستقل تردید دارند و معتقدند او علاقه ای به حل این اختلاف ندارد.فلسطینیان نیز مانند آریلی متوجه شده اند در دو دهه گذشته چه روی داده است. در این مدت نه فقط تعداد یهودیان سه برابر شده بلکه شهرک سازی به سمت شرق گسترش یافته است.
همانطور که فلسطینیان شاهد هستند، شهرک نشینان از تعویق حل این اختلاف در فاصله زمانی هفت ساله از امضای پیمان اسلو در سال 1993 تا اجلاس کمپ دیوید در سال 2000 و گذشت سیزده سال از آغاز انتفاضه دوم و بن بست سیاسی موجود به طور کامل سوء استفاده کرده اند.
تشکیلات خودگردان فلسطین به عنوان یک راه چاره به دنبال یک راه بین المللی است. اگر ابتکار کری به شکست بیانجامد، فلسطینی ها بار دیگر به سازمان های بین المللی نزدیک می شوند تا بتوانند جایگاهی برای تشکیلات خودگردان در آنها به دست آورند و اسرائیل را آشفته کنند.تلاش های قبلی در پاییز سال 2011 و بار دیگر در پاییز سال گذشته موفقیت آمیز نبود. تشکیلات خودگردان اکنون سعی می کند پیش از دور بعدی مذاکرات، برنامه جامع تری تدوین کند.
نویسنده این مقاله افزود مشکل دیگر، بی میلی تصمیم گیرندگان سیاسی در اسرائیل است. کسانی که اخیرا با نتانیاهو صحبت کرده اند از این که وی وقت زیادی را صرف موضوع فلسطینیان نمی کند متعجب شده اند. ایران و سوریه برای وی نگران کننده تر است و از نظر وی ناآرامی در جهان عرب احتیاط شدید او را در مسئله فلسطینیان توجیه پذیر می کند.
