بیانیه اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های سراسر کشور؛
بیانیه لوزان چهارچوبی برای انحلال پرونده هسته‌ای ایران است، نه حل پرونده!
اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های سراسر کشور در خصوص بیانیه لوزان و پرونده هسته‌ای ایران بیانیه‌ای صادر کرد.
به گزارش حوزه احزاب و تشکل‌های باشگاه خبرنگاران، اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های سراسر کشور در خصوص بیانیه لوزان و پرونده هسته‌ای ایران بیانیه‌ای را خطاب به رئیس جمهور و سایر مسئولان ذی‌ربط صادر کرد.بسم الله الرحمن الرحیم
ریاست محترم جمهور، اعضای محترم هیئت دولت، نمایندگان محترم مجلس، مسئولین و کارگزاران نظام و ملت شریف ایران اسلامی
سلام علیکم؛
سال 1394 سال همدلی و هم زبانی مردم و مسئولین است. سالی که به واقع می‌توان گفت بدلیل هجمه‌ها و کارشکنی‌های دشمنان از هر سال و هر زمان دیگری نیاز به این همدلی و همزبانی بیشتر احساس می‌شود. البته مشخص و واضح است که همدلی و هم زبانی باید بر اساس معیار و ملاکی مشخص، عاقلانه و مورد پذیرش همگان صورت گیرد و آن مسئله‌ای که امروز این ویژگی‌ها را در بر دارد چیزی جز "پیشرفت درون‌زا" نیست. پیشرفتی که تمام نگاه خود را معطوف به امکانات و ظرفبت‌های داخلی کرده و به آن دل بسته است. پیشرفتی که در سال‌های پس از انقلاب همواره در حال رشد و نمو بوده و مشکلات مختلف مملکت را از سر راه برداشته است. پیشرفتی که هر بار خود را در منظری نشان می‌دهد؛ گاهی به عنوان جهاد سازندگی، گاهی در لباس پیشرفت موشکی، گاهی در قامت فانوری نانو، زمانی نشسته بر ماهواره‌های ایرانی و زمانی در علوم پزشکی و دارویی و امروز نماد اصلی، اساسی و حیاتی پیشرفت درون زا چیزی جزء صنعت هسته‌ای نیست.
امروز بر سر مسئله هسته‌ای مناقشه‌ها و بحث‌های فراوانی با دشمنان خارجی وجود دارد و این مناقشه‌ها و بحث‌ها حل نمی‌شوند مگر اینکه یا پرونده هسته‌ای حل شود یا منحل! مسلما آن کسی که به دنبال حل مسئله هسته‌ای است مردم و مسئولین جمهوری اسلامی هستند و غرب به سردمداری آمریکا و با یاری سگ هار منطقه سعی در انحلال پرونده هسته ای ایران دارد.
از نظر کارشناسان سیاسی، حقوقی و هسته‌ای ویژگی‌های حل مسئله هسته‌ای ایران؛
اولا عادی شدن وضعیت پرونده هسته‌ای ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای امنیت سازمان ملل، ثانیا به رسمیت شناخته شدن حق غنی سازی و صلح آمیز بودن فعالیت هسته ای جمهوری اسلامی، ثالثا عدم وجود محدودیت در تحقیق و توسعه دانش هسته ای و مهم تر از همه توانایی غنی سازی در سطح صنعتی مبتنی بر نیاز واقعی کشور؛ چرا که هدف از دستیابی به چرخه هسته ای تولید انرژی است.
پرونده هسته‌ای ایران زمانی منحل می‌شود که با ایران همانند سایر اعضای عضو ان پی تی رفتار نشود، نظارت‌های فراتر از چهارچوب‌های متعارف بر ایران اعمال گردد و چرخه سوخت هسته‌ای در مقیاس صنعتی نداشته باشد و مسیر تحقیق و توسعه آن نیز محدود شود که اینها همان تلاش های آمریکا و اسرائیل برای انحلال پرونده هسته ای ایران است.
ملت شریف ایران
ما امروز با دشمنانی مذاکره می‌کنیم که سابقه خصومتشان با مردم ایران بیش از ده ها سال است. خصومت در کودتای 28 مرداد، در مقابل انقلاب ایران، در جنگ تحمیلی و... خصومتی که باعث شد از روز اول انقلاب تحریم ها را بر این ملت بار کنند. با دشمنی پیمان شکن و خلف وعده کننده در تعهداتش طرف هستیم که بعد از سی و چند سال هنوز به تعهداتش در قرارداد الجزایر عمل نکرده است. با آمریکایی که در همه دوران های مذاکرات هسته ای ایران، عامل بر هم زدن مذاکرات و به نتیجه نرسیدن آن شده است حتی در دوران جدید پس از توافق ژنو و در همین مذاکرات لوزان. انتشار متنی مغایر آنچه مذاکره کنندگان ایرانی می گویند، آن هم نیم ساعت پس از نشست مشترک خبری، نشان می دهد آمریکایی ها نمی خواستند و نمی خواهند این مذاکرات به نتیجه برسد و تمام تلاششان در عقیم ماندن مذاکرات است. عملکرد آنها در گذشته و اظهارات و فعالیت های رسانه ای آنها در حال حاضر ما را بر این امر مومن کرده که اعتماد به آمریکایی ها بدور از عقلانیت است.
آنچه که امروز در لوزان شاهد هستیم، دست یافتن به چهارچوب راه حل هایی است که بنا است منجر به انحلال پرونده هسته ای ایران شود. اینکه: قریب به اتفاق مواد غنی سازی شده ما از بین برود، مرکز غنی سازی فردو دیگر مرکز غنی سازی نباشد و حتی اجازه نگهداری مواد هم نداشته باشد، تنها کسری از سانتریفیوژها آن هم سانتریفیوژ نسل اول اجازه چرخش داشته باشد، پروتکل الحاقی بصورت داوطلبانه پذیرفته و اجرا شود، پروتکلی که زمینه جاسوسی‌های ساختارمند را فراهم می کند و معنای این همه آن است که توانایی هرگونه فعالیت صنعتی هسته‌ای از ایران گرفته شود و این یعنی عقیم ماندن فناوری هسته ای و پایان فناوری هسته ای یعنی انحلال پرونده هسته ای ایران! و تمام این موارد در حالی رخ می دهد که تنها امتیازی که کشورهای غربی می توانستند به ایران بدهند -که همانا لغو یکباره همه تحریم ها بوده است-؛ به شرط و شروطی وابسته شده که باب بهانه جویی در آن نه تنها گشوده بلکه گشاده است؛ و به این ترتیب نه تنها لغو یکباره تحریم ها به زمانی نامعلوم موکول شده (ده سال ، 15 سال، 25 سال و....) بلکه اساسا لغو تحریم ها با نگاهی واقع گرایانه به هیچ وجه انجام نخواهد شد.
نمایش انحلال پرونده هسته ای ایران با ظاهر حل پرونده؛ خدعه ای رسانه ای است که کشورهای غربی آن را تدوین نموده و عده ای در داخل چه در عرصه رسانه و چه در بین مسئولین؛ آگاهانه و ناآگاهانه آن را تکرار می کنند.
جناب آقای ظریف
برای جلوگیری از این اتفاق بصورت کتبی و رسمی تمام ادعاهای کشورهای آمریکایی ها را تکذیب کرده و در برابر دروغ های آنها و کشورهای غربی جزئیات آن چیزی که در مذاکرات تاکنون مطرح شده است را با مردم شریف ایران در میان بگذارید و نیز به انتقادات حقوقی، سیاسی و فنی جدی مطرح شده در باب بیانیه منتشره پاسخ دهید.
جناب آقای روحانی و هیئت محترم دولت
مسئله مهم دیگر وضعیت اقتصادی کشور است. گره زدن همه مشکلات اقتصادی کشور بدین مذاکرات نه درست است و نه عقلانی! و پر واضح است که حتی رفع این تحریم ها همه مشکلات کشور را حل نخواهد کرد؛ کلید حل مشکلات نه در آن سوی مرزها و در دست تحریم کنندگان کشور بلکه در پیشرفت درون زا نهفته است و حاضریم با مدارک و مستندات فراوان در هیئت دولت، مجلس شورای اسلامی، مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورای عالی انقلاب فرهنگی ، صدا و سیما و هر نهاد تصمیم ساز و تصمیم گیر دیگر حضور پیدا کنیم و به مسئولین نشان دهیم که چگونه پیشرفت درون زا در دنیا و بخصوص در ایران پس از انقلاب توانسته است مشکلات را حل کند و سرنوشت کشورهایی متکی به پیشرفت برون زا چه بوده است.
حال سوال ما از وزرای صنعت معدن و تجارت، اقتصاد و دارایی، نفت، کار و رفاه اجتماعی، نیرو، کشاورزی و.... این است که در طول 20 ماهی که از روی کار آمدن دولت یازدهم می گذرد، چه برنامه ای برای سامان دادن وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم داشته و دارند؟ آیا با دست روی دست گذاشتن و تماشا به صحنه مذاکرات مشکلات کشور حل می شود؟ آیا تاکنون برای شرایطی که توافقی صورت نگیرد و تحریمی برداشته نشود فکر کرده اند؟ حتی برای بهره برداری هر چه بیشتر و بهتر از شرایط پس از لغو تحریم ها برنامه ای ریخته اند؟ و البته این سوال ما از تمام دولت های پس از انقلاب است که برای رسیدن به پیشرفت درون زا چه اقدامی کرده اید که امروز تیم مذاکره کننده بتواند با اطمینان خاطر بیشتر و قدرت مانور بهتر در مذاکرات ظاهر شود؟ بدیهی است که زمان نه ایستاده است و نقطه آغاز دولت بعد از عقد توافقنامه نیست، پس به فکر حل مشکلات با استفاده از ظرفیت های داخلی و متکی بر نیروی درون باشید.
ملت شریف ایران
آنچه به عنوان بیانیه لوزان منتشر شده است دارای نکات مهم حقوقی، سیاسی و فنی است که نیاز به نقادی، تبیین و تشریح بیشتر دارد که در این مجال نمی گنجد و اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه های سراسر کشور بر خود فرض می داند جهت تنویر افکار عمومی و آگاه سازی ملت شریف ایران نسبت به حقوق حقه خود در بیانیه های بعدی به نقد، تشریح و تبیین هر چه بیشتر آن بپردازد.
والسلام علیکم و الرحمه الله و برکاته
انتهای پیام/
