ادبیات در حال حاضر تبدیل به یک شوخی جمعی شده است

حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ حامد ابراهیم‌پور شاعر که از سال هشتاد و هفت شروع به نگارش کتاب کرده بود و در حوزه ادبیات داستانی هم دستی داشت اما تا به حال اثری در حوزه داستان از وی به چاپ نرسیده است، مهمان کافه کتاب امروز ماست. از جمله آثار وی می‌توان به «نگذار نقشه‌ها وطنم را عوض کنند» اشاره کرد. در ادامه گفتگوی ما را با وی می‌خوانید:

در ابتدا با داستان شروع کردم اما اولین اثر به چاپ رسیده از من درحوزه شعر بود. همون موقع هم قرار بود یه اثر داستانی به چاپ برسونم اما تا همین امروز این اتفاق نیفتاده و یازده اثر شعر از بنده به چاپ رسیده اما امیدوارم فرصت اینکه در حوزه داستان هم فعالیت کنم را پیدا کنم.

در حوزه شعر می‌توانم بگویم که در درون آدم هست و جذابیت بیرونی نداره که مثلا آدم تحت تاثیر قرار بگیره و بگه من از فردا شاعر می‌شم، چون یک شاعر باید در خودش اون حس رو داشته باشه اما در آخر هم می‌توانم بگویم علاقه به ادبیات و شعر خوانی قدم اوله. کسانی که شاعر هستند یک شعرخوان حرفه‌ای هستند. من هم مثل مابقی اول یک شعرخوان حرفه‌ای بودم و بعد به سمت شعر کشیده شدم.

متاسفانه وضعیت نشر ما در حال حاضر وضعیت بازاری شده. ناشرین از نویسنده اولی‌ها پول می‌گیرند و اثر چاپ می‌کنند با قیمت‌ها عجیب. ما طبق آمار خانه کتاب دوازده هزار نفر شاعر کتاب اولی داریم که باهزینه خودشون کتاب چاپ می‌کنند و این برای موسسات تازه تاسیس انتشاراتی تبدیل به راه در آمد شده و در انتخاب چاپ کتاب هیچ گزینشی وجود ندارد. در حال حاضر هرکسی هر مطلبی رو با هر محتوایی می‌تونه به چاپ برسونه که باعث متحیر شدن اهالی ادبیات شده است. با آماری که ما داریم تقریبا از هر 666 نفر یک نفر شاعر است. در حال حاضر ما با کتاب‌هایی روبرو هستیم که بیشتر به صورت دلنوشته است. برخلاف نظر عزیزان که می‌گویند ادبیات احتیاج به آموزش ندارد اما برای ورود به ادبیات باید آموزش دیده باشی. 

من خیلی ناامیدم. خیلی وقت‌ها فکر می‌کنم، واقعا در سال‌های آینده شعر ما به کجا کشیده می‌شود ...

با ورود نسل جدید ارتباطات مثل تلگرام و اینستاگرام و.....هر عزیزی فکر می‌کنه با چند خط شعر نوشتن جزو شعرای معاصره. در حال حاضر می‌تونم بگم از هر هزار نفر تو فضای مجازی، نهصد نفر شغل خودشون را شاعر و نویسنده زده‌اند. خب در این حالت تشخیص شاعر واقعی و از شاعر غیرواقعی خیلی سخت می‌شه، چون آدم فرصت خوندن تمام آثار رو نداره و فکر می‌کنه با یک شوخی جمعی طرفه و پیدا کردن آدم‌های جدی توش سخت می‌شه و می‌توان گفت این تریبون که فضای مجازی در اختیار عزیزان گذاشته، نه تنها به ادبیات کمک نمی‌کنه بلکه در حال تخریب ادبیات است.

نه؛ چون هنوز در ایران جا نیفتاده. چون کتاب‌هایی که مجوز نگرفتند یا نشرها تمایلی به چاپ آن‌ها ندارند، فایل‌های پی دی اف اون‌ها روی سایت‌ها قرار می‌گیره. اما از اون جهت که مردم بتوانند با مبلغ کمتر از سوی نشرهای الکترونیک کتاب رو خریداری کنند، امر خوبی است.

خیلی زیاد بودند، اما می‌تونم بگم در هر دوره سنی نویسنده خاصی روی آدم تاثیر میگذاره.

ادبیات روی زندگی شخصی و کاری کسانی که در این حوزه فعالیت می‌کنند به صورت جدی تاثیر میگذاره. اونم تاثیر مثبت نه منفی. اما من معمولا دیدم که برخی نویسنده‌ها زندگی شخصی موفقی ندارند، چون یه نویسنده حرفه‌ای خودش رو وقف کارش می‌کنه و مشکل دیگه این هست که یک نویسنده نمیتواند از راه نویسندگی زندگی خودش رو بچرخونه.

گفتگو از: سعیده سادات احمدی