سفر به شهر جیغاتی و تاتائو /میاندوآب شهری میان دو آب

به گزارش خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ارومیه ،میاندوآب، گوشه‌ای از ایران زیبا، شهری که جاری است، میان دورود پرخروش، یکی سیمینه نام دارد و دیگری زرینه هر دو با پسوند رود ، اما میان این دو آب، شهری در حرکت است؛ با تاریخ و طبیعتی بکر!

 

 

رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری میاندوآب، در گفتگو با خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ارومیه ، گفت: میاندوآب گذرگاهی برای امرای ماد، اورارتو، کرد، سلجوقی، ترک و مغول بود و همگی زندگی کرده‌اند و حکومت. حالا پس از این همه سال دوباره صدایشان می‌کنیم اینجا میاندوآب است، مردمانی بلند نام دارد و نیک سیرت!

 

فاطمه علیزاده گفت: میاندوآب، به خاطر جای گرفتن میان دو رود جیغاتی (زرینه‌رود) و تاتائو (سیمینه‌رود)، قوشاچای نامگذرای شده‌است. امروزه نام این شهر با میان دوآب که وجه تسمیه قرار گرفتن میان دو رود است شناخته می‌شود.

 

 

وی با اشاره به اینکه زرینه رود بزرگترین مجموعه گردشگری آذربایجان غربی است گفت: رودخانه زرینه‌رود (جیغاتی) نام رودی است در شمال غربی ایران که در جنوب شرقی استان آذربایجان غربی قرار دارد، این رودخانه با طول ۲۳۰ کیلومتر، طولانی‌ترین رود استان است که طول شهرستان میاندوآب و شاهین دژ را می‌پیماید و سرانجام به دریاچه ارومیه می‌ریزد.

 

علیزاده ادامه داد: سرچشمه این رود از کوه‌های «چهل‌چشمه» در شهرستان سقز است بر روی این رودخانه سد اصلی شهید کاظمی که از سد ارس هم مرتفع‌تر است در ۷۰ کیلومتری میاندوآب قرار دارد و سد انحرافی نوروزلو هم در ۱۰ کیلومتری میاندوآب، آب مورد نیاز کشاورزی دشت میاندوآب و قسمتی از دشت ملکان و بناب را تامین می‌کند، در سال‌های اخیر آب شرب تبریز، آذرشهر و چند شهر دیگر آذربایجان شرقی نیز از این سد تامین می‌شود.

رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری میاندوآب گفت: این رودخانه قدیمی ترین رود تغذیه کننده دریاچه ارومیه با ۴۲ درصد آورده آب است، زرینه رود دارای گونه‌های مختلف ماهی از جمله ماهی اسبله، آمور، کپور طلایی و معمولی، کاراس، فیتو فاگ و بیگ هد، ماش، سفید و کیلکای رودخانه، سیاه ماهی و چند گونه دیگر است.

 

این رودخانه بزرگ یکی از جذابترین مناطق طبیعی استان است و همچنین امکان ورزش‌های آبی و اینکه در تمامی طول رودخانه می‌توانید قایق رانی بکنید و طبیعت بکر حاشیه این رودخانه موجب می‌شود سالانه پذیرای گردشگران بسیاری از داخل و خارج کشور شود.

علیزاده تالاب نوروزلوی میاندواب را یکی دیگر از جاذبه‌های بکر گردشگری منطقه معرفی کرد و گفت: تالاب نوروز لو در ۵ کیلومتری میاندوآب، به مساحت هزار هکتار محل زندگی انواع حیوانات همچون گراز وحشی، روباه، گرگ، خرگوش و انواع پرندگان کم نظیر همچون عقاب، تالابی، اردک کاکاش و چنگر است و از ۴ طرف به روستا‌های میرآباد، میرنظام، آیدیشه و گوگجلو میاندوآب همجوار است و با برخورداری از درختانی همچون گز و سرو و نیزار‌ها از پوشش گیاهی مطلوبی نیز برخوردار است.

 

وی ادامه داد:منطقه حفاظت شده نوروزلو پس از مناطق حفاظت شده ملی دریاچه ارومیه، مراکان خوی، میر آباد سردشت و بوکان پنجمین منطقه حفاظت شده آذربایجان غربی و همچنین ششمین منطقه شکار ممنوع استان است.

فاطمه علیزاده گفت: تالاب چنگیزگلی میاندوآب ،دیگر تالابی است که می‌تواند برای گردشگران این منطقه جذاب باشد. تالاب چنگیزگلی در حد فاصل سه روستای سبز، قره‌گول و خطایی در جنوب میاندوآب واقع شده است.

رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری میاندوآب گفت: در محدوده میاندوآب، یک سد انحرافی بنام نوروزلو (سدانحرافی نوروزلو)، احداث گردیده است، این سد در ۱۵ کیلومتری جنوب‌شرقی میاندوآب در جوار قریه نوروزلو واقع گردیده است که مناظر بینظیرش برای هر گردشگری می‌تواند جذاب باشد.

 

فاطمه علیزاده با اشاره به آثار و ابنیه‌های تاریخی میاندوآب گفت: داش تپه،قلعه بختک، قلعه بخدک یا بختک، که بقایای خرابه‌های آن هنوز هم در روستای میلان، در میاندوآب واقع است، پل تاتائو، در غرب شهرستان میاندوآب و سه کیلومتری جاده میاندوآب به اورمیه، روی رودخانه تاتائو (سیمینه رود) ساخته شده است.

 

وی ادامه داد:اگر از کوچه و پس‌کوچه‌های خیابان ۱۷ شهریور گذر کنی، در داخل یکی کوچه ها، مجذوب معماری بنایی خواهی شد که دست‌کم ۲۰۰ سال قدمت دارد، این اثر خیره‌کننده، “مسجد طاق”، نام دارد و معروف است که این عبادتگاه توسط احمد‌خان بیگلر بیگی حاکم مراغه، بنا شده است.

 

علیزاده، چهل پله شاه تپه (قیرخ پیلله)، بقعه امامزاده تاج الدین علی، قلعه جان آقا (بزرگترین قلعه نظامی مانایی ها) را از دیگر آثار تاریخی میاندوآب برشمرد.

فاطمه علیزاده خرید سوغاتی را سختترین بخش سفر اعلام کرد و گفت: اگر بخواهید برای هر کدام از نزدیکان خویش تحفه‌ای ببرید، سخت‌تر هم می‌شود، البته سوغات‌های ویژه و زیاد شهر میاندوآب، بر این مشکل خواهد افزود. از سویی قیسی، آجیل، بادام و گردو شما را وسوسه خواهند کرد و از طرف دیگر نمی‌توانید از شیرینی قند معروف میاندوآب و نقل‌هایی که شکر چغندر‌های این شهر درست شده است بگذارید، فرش، گلیم و جاجیم‌های خوش رنگ حاصل دست مردم منطقه هم به شما چشمک می‌زنند!

میاندوآب در سر پنج راهی میان شهر‌های شاهیندژ، بوکان، مهاباد ملکان و چاروایماق قرار دارد و سه استان آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی و کردستان را به هم متصل کرده است و زادگاه علی، رضا، حمید و مهدی باکری است.

 

انتهای پیام/م