بازیگر «مادر وهب»: این نقش را قبول کردم، چون برای انسانیت و اخلاق احترام قائل هستم + تصاویر

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سریال «مختارنامه» حوادث تأثیرگذاری از وقایعِ کربلا را به نمایش درآورد؛ صحنه‌هایی که هرکدام حرف‌های زیادی برای گفتن و نوشتن دارند. اما یکی از صحنه‌های تأثیرگذارِ تاریخ شهادت امام حسین (ع) پیوستن یک ارامنه به لشکر حضرت سیدالشهداء (ع) است. تازه‌داماد نصرانی که به همراه همسر و مادرش در دشت کربلا با رسیدن به حقانیت چنان جهادی از خود نشان می‌دهند که سال‌ها قابل بحث و درس برای جوانان است.

نامش «وهب» است؛ شهید تازه مسلمان و تازه داماد دشت کربلا که حرکت‌های خودش و از خودگذشتگی‌های همسر و مادرش برای یک بشر، درس‌آموز و شاهدی برای از جان‌گذشتگی و ایثار افلاکیانی است که بدون توجه به ظواهر دنیایی، زیباترین و خوش‌ترین عاقبت‌ها را برای خود خریداری کردند و شهدای کربلا را باید جزو برترین انسان‌های تاریخ و همنشین انبیاء و اولیاء در بهشت جاویدان خدا نامید.

اتفاقات قابل تأملی در جریان وداع وهب با همسر و مادرش می‌افتد که مخاطب را در هنگام تماشای «مختارنامه» و آن سکانس و صحنه‌ها، بسیار تحت تأثیر قرار داد. زمانیکه همسرش خطاب به وهب می‌گوید: «تو را به خدا سوگند می‌دهم که مرا به مرگ خودت، سوگوار مکن.»، اما مادرش به او گفت: «پسر عزیزم! سخنش را نشنیده بگیر و بازگرد و پیش‌روی فرزند دختر پیامبرت بجنگ تا به شفاعت جدش در روز قیامت، نائل شوی.»

اینجا همسر وهب شرطی برایش می‌گذارد که باز هم درس‌آموز است؛ او از وهب می‌خواهد هم‌نشین و همسرش در آخرت باشد. وهب این شرط را می‌پذیرد، ولی همسرش درخواست دارد تا امام حسین (ع) ضامن اجرای این شرط شود.

وهب به میدان جنگ رفت و بعد از رجز‌های طوفانی و جنگ نمایانی به شهادت رسید.

شاید تأثیرگذارترین صحنه‌های اپیزود مربوط به شهادت وهب در «مختارنامه» همان سکانس پرتاب سَرِ وهب توسط مادرش باشد. جایی که نشان‌دهنده ایثار و از خودگذشتگی تمام مادران شهداست. مادرانی که امروز هم باکی از شهادت فرزندان‌شان در راه خدا ندارند. شاید سرچشمه این همه از خودگذشتگی و ایثار به همان مادران شهدای کربلا برگردد.

ام‌وهب هم یکی از بانوان بزرگ و طلایه‌دار تاریخ است که «بهناز توکلی» بازیگر آن یکی از سخت‌ترین لحظاتِ «مختارنامه» را همین سکانس دانست.

بعد از شهادت «وهب»، شمر دستور می‌دهد که پیکرش را به صلیب بکشند و به دستور عمر به سعد هم سر از تنش جدا می‌کنند. یکی از اشقیا، سر را به طرف بانوان کربلا می‌برد و به سمت مادر وهب می‌اندازد. مادر وهب که این صحنه را می‌بیند به طرف لشکر شمر می‌رود و سر را به طرف لشکر عمر بن سعد پرتاب می‌کند. اینجاست که آن دیالوگ تأثیرگذار را فریاد می‌زند: «در مرام ما نیست چیزی که در راه خدا داده‌ایم را پَس بگیریم.»

منبع: تسنیم

انتهای پیام/