به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  می‌گوید: «وقتی کنکور قبول شدم پدرم برام یه پراید هاچ بک ۱۱۱ خرید. اونو دوس نداشتم. من ۲۰۶ می‌خواستم». به او می‌گویم: «چرا انتظار داشتی پدرت به خاطر قبولی برات یه ۲۰۶ بخره؟» با خونسردی پاسخ می‌دهد: «می دونم که اون می‌تونست بخره، پولشو داشت».

اواخر شهریور هرسال؛ نتایج نهایی کنکور منتشر می‌شود. طبیعی است که فرزندان عده‌ای قبول می‌شوند و فرزندان عده‌ای دیگر خیر. ابراز خوشحالی خانوادگی، مهمانی‌گرفتن و خرید هدیه، از جمله اقداماتی است که معمولاً والدین برای قبولی فرزندشان در کنکور انجام می‌دهند. البته هستند والدین اندکی که هیچ واکنشی از خود نشان نمی‌دهند، چون اساساً نمی‌دانند برای موفقیت‌های حتی کوچکِ فرزندشان باید خوشحالی‌شان را در مقابل او ابراز کنند تا او خوشحال شود. دهه شصتی‌ها از این نوع واکنش‌ها خاطرات بسیاری دارند. ولی رویۀ غلطی که طی سال‌های اخیر از طرف برخی والدینِ خوشحال روبه گسترش است، خرید جایزه‌های آن‌چنانی برای آن‌هاست مثل خرید ماشین‌صفر، آپارتمان و در مواردی هم می‌توان به خرید تجهیزات تفریحی و سرگرمی با مبالغ بالا اشاره کرد.

نکته قابل‌تأمل این که چنین انتظاری به‌تدریج در برخی از نوجوانان هم ایجادشده است که در صورت قبولی در کنکور، والدین باید با خرید جایزه‌های گران‌قیمت، آنان را «سورپرایز» کنند. اما پرسش آن است: آیا فرزندان ما نباید توجیه شوند که قبولی در کنکور یا هر موفقیت شخصی دیگری، چیدمان پازلی به‌نام آینده خودشان است که آنان با دست خودشان در حال تکمیل آن هستند؟ آیا آنان نباید قانع شوند که قبولی در کنکور، نه خدمت به والدین؛ بلکه خدمت به خودشان و نگارش دفتر آینده با دست خودشان است؟ آن چه بیان شد نشانه‌ای از تغییر اجتماعی وسیع‌تری است که مدت هاست در ایران شروع شده است.

متأسفانه با نوع جدیدی از «والدین هلی‌کوپتری» مواجه هستیم که مدام بالای سر فرزندان شان پرواز می‌کنند و مراقب آنان هستند تا اگر احیاناً به چیزی نیاز داشتند فوری در اختیار آنان قرار دهند تا مبادا اندکی دچار سختی شوند. این والدین تقریباً هیچ مسئولیتی را به فرزندان شان نمی‌سپارند. البته ناگفته نماند که بسیاری از این والدین، نوجوانی یا جوانی خود را در دهه ۶۰ و شرایط تنگدستی و احساس محرومیت عمیق گذرانده‌اند؛ بنابراین معتقدند که «دیگه من به‌اندازه کافی محرومیت کشیدم. نمی‌خوام بچه هام هم محرومیت بکشن». نتیجه آن که این روز‌ها با جوانانی مواجه هستیم که در مواجهه با هر مشکل کوچک و بزرگی؛ در بالای سرشان به دنبال هلی‌کوپتر امدادی والدین می‌گردند. این روز‌ها فرزندان ما استقلال، خوداتکایی و مسئولیت‌پذیری را به‌خوبی یاد نمی‌گیرند.

سایت مشهور «بیزینس اینسایدر» در سال ۲۰۱۷ نام ثروتمندان و کارآفرینانی را منتشر کرد که از ثروت افسانه‌ای خود چیزی برای فرزندان شان در نظر نگرفته یا درصد بسیار ناچیزی از آن را برای آن‌ها به ارث گذاشته‌اند. در بین این ۱۲ نفر دو نام بسیار مشهور هم وجود دارد: بیل‌گیتس و مارک زاکربرگ. بیل گیتس در مصاحبه‌ای گفت که مطمئن است چنین کاری به‌نفع فرزندانش خواهد بود. آنان باید با نبوغ و استعداد خودشان ثروت‌اندوزی کنند.

منبع : روزنامه خراسان

انتهای پیام/