اما و اگر‌های آموزش مجازی؛ کوچ دانش آموزان از نیمکت‌ به فضای مجازی چقدر مطلوب بوده است؟

به گزارش خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، اگر چه ویروس کرونا موجب تعطیلی ناخواسته و طولانی‌ مدت مدارس شد اما جریان آموزش هیچگاه متوقف نبوده است. دانش‌آموزان در خانه‌اند، اما جریان یادگیری در همان خانه و با روش‌های مختلف در حال پیگیری است؛ از مدرسه تلویزیونی گرفته تا کلاس مجازی مدارس!

البته آموزش غیرحضوری مدت‌هاست در جوامع پیشرفته متدوال بوده و شاهد افزایش تمایل به سمت آموزش مجازی هستیم. بسیاری از دانشجویان یادگیری در منزل (آموزش از راه دور) برایشان راحت‌تر از یادگیری در محیط‌های آموزشی است. آموزش از راه دور به سبب اینکه در منزل و یا محل مورد نظر دانش‌پذیر انجام می‌گیرد این امکان را برای علم آموز مهیا می‌سازد که بتواند با آرامش و تمرکز بیشتر به یادگیری دروس بپردازد. بعضی از علم آموزان در محیط‌های آموزشی به جای توجه به آموزش، به عوامل دیگری توجه می‌کنند. آن‌ها در بیشتر مواقع به دلیل درخودفرورفتگی بخشی از ساعات کلاسی را بدون یادگیری سپری می‌کنند. انتخاب آزادانه ساعت‌های آموزش نیز، از دیگر مزایای انعطاف‌پذیری در این رویکرد است.

خلاءهای مدرسه تلویزیونی

اگرچه مدرسه تلویزیونی تا حدودی توانسته در جهت عدالت آموزشی گام بردارد، اما همچنان  خلاءهایی به خصوص برای مقاطع ابتدایی و متوسطه اول در این نوع آموزش وجود دارد. نکته حائز اهمیت تاثیر گروه سنی در کارآمدی آموزش مجازی است. نیاز به کلاس حضوری برای دانش آموزان دوره‌های ابتدایی و متوسطه اول ضرورت بیشتری دارد. ارتباط فیزیکی بین معلم و دانش آموز و بازخورد مستقیم گرفتن از کلاس، در نحوه اداره کلاس و ارائه مطالب توسط معلم بسیار مهم و موثر است. نبود پرسش و پاسخ آنلاین و همچنین تغییر مداوم روش ارائه مطالب در بیان دبیران مختلف، از جمله  نقاط ضعف مدرسه تلویزیونی است. گرچه نمی‌توان از دبیر واحد برای هر درس استفاده کرد، اما تفاوت بیان دبیران، فرآیند یادگیری دانش آموزان را به طور ویژه در مقطع ابتدایی تحت تاثیر قرار می‌دهد.

بیشتر بخوانید: رسانه ملی با مدرسه تلویزیونی زمینه‌ عدالت آموزشی را فراهم کرد

احمد قنادی کارشناس آموزشی و دبیر متوسطه اول آموزش‌وپرورش در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه آموزش و پرورش در خصوص میزان یادگیری دانش آموزان در کلاس‌های مجازی مدارس، اظهار کرد: اگرچه امکان پرسش و پاسخ آنلاین، تا حدودی کلاس مجازی را به کلاس درس حضوری نزدیک کرده است، اما با توجه به نبود ارتباط فیزیکی معلم و دانش آموز بازخورد دقیقی از میزان یادگیری دانش آموزان وجود ندارد. با توجه به ارتباط تنگاتنگ مطالب درسی سال‌های مختلف متوسطه اول  اطمینان از یادگیری مطالب اهمیت بالایی دارد.

والدین درس‌خوان می‌شوند

او افزود: از آنجایی که نمی‌توان در طول تدریس به دانش آموزان سرکشی کرد و نحوه حل کردن مسائل توسط آن‌ها را دقیق پیگیری کرد، احاطه لازم بر یادگیری موثر مباحث ارائه شده وجود ندارد. چگونگی راستی آزمایی انجام تکالیف توسط خود دانش آموزان نیز از خلاءهای جدی این نوع آموزش به شمار می رود.

این کارشناس آموزشی بیان کرد: در مدت برگزاری کلاس‌های مجازی بار‌ها با توجه به اینکه دانش آموزان تمرین‌های منزل را کامل انجام داده بودند، سوال‌هایی مطرح می‌کردند که متوجه می‌شدم، تکالیف توسط خودشان انجام نشده است.

بیشتر بخوانید: عاقبت ناگوار تکالیف تلگرامی/ کانال‌هایی که قرار بود خیرشان به دانش آموزان برسد.

او تصریح کرد: به دلیل اینکه دانش آموزان به مدرسه نمی‌آیند وظایف نظارتی مدرسه تا حد زیادی باید توسط والدین صورت پذیرد. به عنوان مثال موارد بسیاری از غیبت غیرموجه دانش آموزان در کلاس آنلاین، نبود تمرکز کافی در کلاس و انجام ندادن تکالیف توسط خود دانش آموزان در این مدت مشاهده شده که نیاز به همکاری بیشتر والدین دارد. قطعا بازدهی و میزان یادگیری دانش‌آموز در کلاس مجازی کمتر از کلاس حضوری است و این نیازمند کمک والدین و ایفای نقش مکمل معلم درمنزل است، نه اینکه حل تکالیف مدرسه را به دانش آموزان دیکته کنند.

فاصله آموزش مجازی تا موفقیت کامل آموزشی

این دبیر آموزش‌و‌پرورش اظهار کرد: با توجه به شرایط بوجود آمده و الزام تعطیلی مدارس، وزارت آموزش و پروش به جز مدرسه تلویزیونی باید زیرساخت مدارس مجازی و همچنین ارزشیابی مجازی را برای مدارس فراهم سازد. تا دانش آموزان با معلم خود در ارتباط بوده و آموزش آنلاین ببینند، همچنین دبیران نیز با امتحان گرفتن میزان آمادگی و فراگیری دانش آموزان را محک بزنند. البته وزارتخانه با ایجاد شبکه اجتماعی شاد در این مسیر گام برداشته است که برای ارزیابی  میزان موفقیت این شبکه اجتماعی باید قدری صبر کرد. 

این دبیر آموزش و پرورش با توجه به احتمال ادامه‌دار بودن وضعیت تعطیلی مدارس تا خردادماه یادآوری کرد: باید هرچه بیشتر در مسیر توانمندسازی آموزش مجازی حرکت کرد تا دانش‌آموزان به سطح آموزشی مطلوب دست یابند و در سال‌های تحصیلی بعدی دچار مشکل نشوند. این مساله برای دانش آموزان متوسط و متوسط روبه پایین از حساسیت بیشتری برخوردار است؛ چرا که نبود آموزش حضوری برای آنان مشکل بیشتری را بوجود آورده است.

او ادامه داد: توانمندسازی آموزش مجازی وابسته به ایجاد زیرساخت مناسب کلاس مجازی، ارزشیابی و امتحان‌گرفتن از دانش آموزان و همچنین همکاری مناسب و نظارت  والدین است. نظارت والدین بر شرکت منظم و موثر دانش آموزان در کلاس های مجازی، ایفای نقش مکمل معلم برای درک بهتر مباحث و نظارت بر انجام درست تکالیف نقش بسیار مهمی را در موفقیت کامل آموزش مجازی ایفا می‌کند.

انتهای پیام/