«نیمه شعبان» آمد و آقا نیامد

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از همدان،دلنوشته ام را با نام خدا آغاز می‌کنم، با نام خدایی که وعده داده است که در نهایت زمین به دست بندگان صالح خوبش اداره خواهد شد و ما منتظران رسیدن کسی هستیم که خلیفه خدا بر زمین خواهد بود و بهار را به مردم هدیه خواهد کرد.

آری نیمه شعبان است روزی که مهدی موعود متولد شد و برای همیشه نور امیدی در دل مومنان روشن شد. تا در تپش مدام زمین و نگاه زهرآلود زمان به امید طلب دست‌های پر مهرش روزگار بگذرانند و بدانند کسی هست که خواهد آمد تا شب‌های سیاهی و ظلمت را به سپیدی روشن کند.

امروز که سپیدی‌ها همه در سیاهی دل‌های آدمیان رنگ باخته‌اند؛ دیدگان زمین در انتظار اندکی سپیده دم بارانی ست. راه درازیست از اینجا تا صداقت و زمین در انتظار است تا مردی بیاید از جنس آسمان تا با قدم‌های نازنینش جسورانه شقاوت و خیانت را از هستی پاک کند. تا شب دریده شود و دیدگان آدمیان طلوعی از جنس عدالت را به نظاره بنشینند، و همین امروز کاش که بیایی این روز‌ها که همه جهان روز‌های سخت و ناگوار را سپری می‌کنند امروز که تمام دنیا تنها با ورود یک ویروس کوچک، اما توانمند  به خطرافتاده اما؛ ما امروز شادیم و در خانه‌های خود اسپند شادی دود می‌کنیم. امروز نیمه شعبان است روز تولد توست، روز تولد امید.

مولای من، آقای من همه ما دلتنگ حضورت هستیم دیگر دلتنگی‌های ما برای روز‌های جمعه نیست هر روز و هر لحظه بی قرار تو هستیم نمی‌دانم من، بنده سرتا پاه گناه لیاقت انتظار شما را دارم یا نه! اما می‌خوام بگویم حالا بهترین روز ما، روزی است که خبر ظهور شما را بشنویم ...
از وقتی که یادم میاد هر سال ماه شعبان یه حال و هوای خاصی داشت، محله به محله و کوچه به کوچه با ریسه‌های رنگی و آذین بندی نشون می‌دادند که منتظر آمدن مهمانی هستند که سال هاست آمدنش را انتظار می‌کشند. هرسال جشن و سرور زیباتر از سال‌های قبل. از وقتی که به یاد دارم در انتظار آمدنت هستیم. می‌دانم که بی وفایی از ماست می‌دانم که زندگی پر زرق و برق امروز ما را از یادت گاهی غافل کرده است، اما وقتی به خودم می‌آیم می‌بینم هنوزم دلم تنها به سوی توپر می‌کشد و حوادث تلخ این روز‌های زندگیم نتوانست از یاد تو غافل بمانم.


می‌دانم که یک روز می‌آیی! اما بگو که آمدنت نزدیک است ... دلخوش‌مان کن و نگذار که امیدمان ناامید شود. دست به قلم بردن و برای شما نوشتن سخت است، اما چه کنم آقا می‌خواهم از دلتنگی هایم بگویم شاید دلم کمی آرام گرفت مولای من! یک جهان در انتظار تو است. امسال جور دیگری در انتظار آمدنت هستیم امسال بیشتر از هر زمان دیگری به حضور پربرکتت نیازمندیم ... بیا و ببین که مردم به جای جشن و شادی در شهر در خانه مانده اند و برای نجات دنیا دست به دعا شده اند و کمک تو را می‌طلبند. نمی‌دانم که چند صباحی زنده هستم نمی‌دانم که لیاقت دیدن ظهور شما را دارم یا نه، اما بی صبرانه منتظر آمدن شما هستم مولای من لطفا بیا و انتظار‌ها را به پایان برسان و جهان را پر از عدل کن... بیا که دنیا بدون حضور شما دیگر رنگ مهر، محبت و مهربانی ندارد...

برای حضور شما‌ ای منجی عالم دعای کمیل و فرج را می‌خوانیم و آمدنت را بیشتر از هر زمان دیگری از خداوند آرزو می‌کنیم می‌دانم که خدا صدای دل‌های شکسته را می‌شنود.
اللهم عجل لولیک الفرج"
انتهای پیام/ج
یادداشت از زهرا جعفرپور ایروانی