فیلیپ الکساندر هانت طی سخنانی در کنفرانس عمومی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که از دیروز (دوشنبه) در وین آغاز شده و تا روز جمعه ادامه دارد، ادعا کرد: ما نسبت به خودداری ایران از اجرای تعهدات پادمانی و عدم همکاری این کشور با تحقیقات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مورد مواد و فعالیت‌های هسته‌ای اعلام نشده، عمیقاً نگران هستیم.

وی به رغم همکاری‌های همیشگی و گسترده ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ادعا‌های پادمانی را که در اسناد مجعول رژیم صهیونیستی ریشه دارد، مطرح کرد و مدعی شد: ایران طی ۵ سال گذشته توضیحات معتبری را درباره ذرات اتمی کشف شده در این کشور ارائه نکرده است و به همین خاطر است که آژانس نمی‌تواند درباره ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران تضمین دهد.

معاون وزیر انرژی انگلیس با اشاره به تدابیر جبرانی ایران در برجام و اقدامات صورت گرفته در چارچوب قانون راهبردی مجلس (قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از منافع ملت ایران) ادعا کرد: ذخایر اورانیوم غنی شده در ایران از ۲۸ برابر سقف تعیین شده در برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) فراتر رفته است و این کشور بدون هیچ توجیه غیرنظامی معتبری به تولید اورانیوم با غنای بالا ادامه می‌دهد.

وی در پایان این‌طور ادعا کرد: ما مصمم هستیم که ایران هرگز به سلاح هسته‌ای دست پیدا نکند و به یافتن راه‌حل دیپلماتیک برای این تهدید جدی علیه صلح و امنیت بین‌المللی متعهد هستیم.

گفتنی است که برنامه صلح آمیز هسته‌ای ایران در وهله اول با ابزارسازی بی دلیل آمریکا تحت تاثیر رژیم صهیونیستی از قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد و همدستی تروئیکا به یک بحران غیرضروری تبدیل شد.

غربی‌ها پیش از امضاء توافق برجام، برنامه هسته‌ای ایران را بر اساس فصل هفتم منشور ملل متحد به‌عنوان تهدیدی علیه صلح و امنیت بین‌المللی مطرح و تلاش کردند با امنیتی سازی این موضوع، راه‌حل آن را با اقدام نظامی و تحریم پیوند بزنند.

در نتیجه تلاش‌های مذبوحانه آنها، پرونده هسته‌ای ایران نزد آژانس بین المللی انرژی اتمی پی‌ام‌دی (مخفف ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته‌ای ایران) نام‌گذاری شد و غربی‌ها به غایت ممکن تلاش کردند اثبات کنند که اقدامات مختلف علمی و صنعتی ایران، در راستای تولید سلاح هسته‌ای تعریف شده است.

همان زمان متخصصین هسته‌ای بین‌المللی اذعان می‌کردند که پرونده هسته‌ای ایران بسیار سنگین است و امکان حل‌وفصل آن جز از مسیر‌های سخت و پرداخت هزینه‌های سنگین از سوی ایران، وجود ندارد. اما این پرونده در سال ۹۴ بسته شد و آژانس در قطعنامه‌ای به‌طور رسمی این مساله را تائید کرد. به این ترتیب مستند و مستمسکی که برای برخورد با ایران در حوزه نظامی و امنیتی طراحی شده بود، از دست غربی‌ها گرفته شد.

ایران پس از امضای برجام در سال ۱۳۹۴ با هدف لغو تحریم‌های ظالمانه، به عنوان کشوری مسئولیت پذیر، تعهدات خود را بدون عیب و نقص اجرا کرد و این مساله در ۱۶ گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی مورد تائید قرار گرفت. اما پس از ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید، تحریم‌هایی که به واسطه برجام رفع شده بود، با تصمیم یکجانبه وی برای خروج از این توافق در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ (۸ می ۲۰۱۸) بازگردانده شد.

جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۱۸ سازوکار حل اختلاف را در چارچوب کمیسیون مشترک برجام در سطح وزیران امور خارجه اعضای باقی‌مانده در این توافق فعال کرد. در نتیجه این نشست، طرف‌های عضو برجام با صدور بیانیه‌ای، ۱۱ تعهد را برای جبران خسارت‌های اقتصادی ناشی از اقدام یکجانبه آمریکا مطرح کردند.

اما اجرای نامتوازنِ این توافق از یک طرف و فشار‌های ناشی از اعمال و تشدید تحریم‌های یکجانبه آمریکا از طرف دیگر، باعث شد تا یکسال پس از خروج آمریکا از برجام، شورای‌عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران تصمیماتی در راستای متوقف کردن گام به گام اجرای اقدامات داوطلبانه تعهدات هسته‌ای با اعطای فرصت‌های ۶۰ روزه به دیپلماسی، اتخاذ کند.

ایران تا یک سال پس از خروج آمریکا از برجام به تمامی تعهداتش ذیل این توافق عمل کرد تا به کشور‌های اروپایی که وعده می‌دادند آثار خروج واشنگتن از توافق را جبران می‌کنند، فرصت دهد تا برای تحقق این وعده تلاش کنند، اما با توجه به اینکه کشور‌های اروپایی به وعده‌هایشان عمل نکرده‌اند، ایران نیز در چند گام تعهداتش ذیل برجام را کاهش داد.

دولت دموکرات جو بایدن پس از روی کار آمدن در ژانویه ۲۰۲۱، اقدام یکجانبه دولت سابق این کشور را برای خروج از توافق ایران و گروه ۱+۵ محکوم کرد، اما همچنان سیاست‌های فشار حداکثری دولت دونالد ترامپ را در پیش گرفته است.

جمهوری اسلامی ایران همواره تاکید کرده است که تدابیر صورت گرفته برگشت پذیر بوده و هرزمان که سایر طرف‌ها به طور کامل به تعهدات‌شان عمل کنند ایران نیز متقابلا رفتار خواهد کرد.

منبع: ایرنا