قلم ماموستا هژار گنجینه‌های ادبی کردی را حفظ کرده است
به گفته رئیس دانشگاه کردستان در مسیر حفظ و نگهداری این سرمایه، نام هه‌ژار ستاره تابناکی است که با قامتی استوار در برابر فراموشی ایستاد و با قلم ماموستا هژار گنجینه‌های ادبی کردی را حفظ کرد.
باشگاه خبرنگاران جوان؛ پریسا بهرامی- عادل سی و سه‌مرده روز پنجشنبه در مراسم اختتامیه اولین جایزه قلم هه‌ژار در تالار مولوی دانشگاه کردستان، اظهار کرد: هه‌ژار بزرگ‌مرد فرهنگ و ادب کردی است و اختصاص جایزه‌ای به نام او، گامی برای معرفی خدمات او به زبان و ادب فارسی و کردی به شمار می‌رود.
وی با بیان اینکه، کردستان از دیرباز در ذهن و زبان مردم منطقه، با نام فرهنگ شناخته می‌شود، افزود: این عنوانی است که رهبر معظم انقلاب نیز بر آن تاکید داشتند و کردستان را استانی فرهنگی نامیدند.
رئیس دانشگاه کردستان ادامه داد: کردستان، دیار فرهنگ ایرانی و انسانی است و زبان کردی میلیون‌ها نفر از مردم این منطقه است.
به گفته سی و سه مرده، در دنیایی که بسیاری از زبان‌ها در معرض نابودی قرار دارد، کوشش برای نوشتن، ترجمه و خلق آثار کردی قدمی برای حفظ یکی از سرمایه‌های گرانبهای تمدن بشری به شمار می‌رود.
وی گفت: ادبیات کردی وسیله و ابزاری برای حفظ هویت و پل ارتباطی بین نسلهاست که وظیفه داریم و بالندگی و اصالت این زبان را حفظ کنیم.
وی با اشاره به نگارش و ترجمه آثار متعدد هه‌ژار افزود: نسل‌های بعد هم از خدمات این استاد ادب و فرهنگ کردی بهره‌مند خواهند شد.
رئیس دانشگاه کردستان تاکید کرد: هه‌ژار نشان داد که هزار قلم لازم نیست در دستان هزار آدم باشد بلکه یک قلم در دستان یک انسان متعهد کافی است تا هزاران جلوه داشته باشد.
وی جایزه قلم هه‌ژار را نمادی برای پاسداشت کسانی دانست که بی ادعا، برای اعتلای فرهنگ این مرز و بوم تلاش می‌کنند.
سی‌وسه‌مرده این جایزه را آغازی برای حرکت در مسیر پاسداشت فرهنگ و ادب کردی است.
وی تاکید کرد: دانشگاه کردستان با راه‌اندازی راه‌اندازی رشته زبان و ادبیات کردی و توسه آن در آینده نزدیک و نیز بنیاد زبان و ادبیات کردی و با حمایت از پایلن نامه و رساله و مقالات علمی، بستری علمی را فراهم کند.
عبدالرحمان شرفکندی متخلص به هه‌ژار در سال ۱۳۰۰ هجری شمسی در روستای شرفکند (روستایی در بین شهر‌های بوکان و مهاباد در استان آذربایجان غربی) به دنیا آمد.
وی بعد از سال‌ها دوری از وطن، سال ۱۳۵۴ به ایران برگشت و به عنوان پژوهشگر در دانشگاه تهران، مشغول به کار شد و دست به تألیفات و ترجمه‌های مختلف زد که مهمترین اثرش در زبان فارسی، ترجمه کتاب ارزشمند «قانون در طب» ابوعلی سینا در پنج جلد است.
ماموستا هژار دوم اسفند ماه ۱۳۶۹ هجری شمسی دار فانی را وداع گفت.
۹۴۱ اثر در ۱۵ حوزه مختلف به دبیرخانه جایزه قلم هه‌ژار ارسال شده است.
