باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهرا رضایی - طبس را با کویر و نخل می‌شناسند؛ اما در دل این خاک داغ، ازمیغان روستایی است که برنج زیر سایه سار نخل‌های کویری سر برمی آورد؛ در این روستا تضاد‌ها زندگی می‌آفریند.

یکی از کشاورزان این روستا می‌گوید: در سه هکتار زمین ۱۵۰ کیلوگرم بذر کاشته‌ایم.

او ادامه می‌دهد: ما نشاکاری سنتی برنج را از ۱۵ خرداد آغاز می‌کنیم و این کار تا ۳۰ تیر ماه ادامه خواهد داشت.

 از بین بیش از ۵۰ کشاورز روستا تنها یک کشاورز است که نشا را به وسیله ماشین به زمین می‌سپارد.

این کشاورز می‌گوید: کمبود نیروی انسانی سبب شد به سمت مکانیزه شدن برویم.

او عنوان می‌کند: با ماشین روزی یک هکتار نشا می‌کاریم که به صورت سنتی ۵۰ کارگر نیاز است.

الله بخش پور مدیر جهاد کشاورزی طبس گفت: سطح زیرکشت شالیزار‌های شهرستان طبس حدود ۱۲ هکتار است.

بیشتر بخوانید

او افزود: پیش بینی می‌شود از این میزان سطح زیرکشت ۵۰ تن برنج برداشت شود.

الله بخش پور عنوان کرد: با توجه به شرایط اقلیمی روستای ازمیغان که یک منطقه کوهستانی است و سطح زمین برای دیگر محصولات کم است، مردم از گذشته به کاشت برنج روی آورده‌اند.

مدیر جهاد کشاورزی طبس اظهار کرد: آبی که برای این امر استفاده می‌شود آب مازاد باغات است.

شالیزار ازمیغان تنها زمین برای کشت نیست؛ جایی است که امید، تلاش و سازگاری با طبیعت در دل کویر معنا می‌گیرد و حاصل آن تنها خوشه‌های برنج نیست بلکه رونق زندگی در دل نخل هاست.

پیش بینی می‌شود از محل فروش برنج چمپای روستای ازمیغان در فصل برداشت بالغ بر ۷ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان عاید ۵۰ بهره بردار این روستا شود.