
باشگاه خبرنگاران جوان ؛ سارا بابایی -زندگی عشایری در لرستان سالهاست با کمبود زیرساختهای حیاتی دست و پنجه نرم میکند.
آب، این عنصر حیاتی، برای مردمانی که بخش بزرگی از اقتصاد محلی را بر دوش دارند، نه فقط یک نیاز روزمره بلکه شرط بقای دام، کشاورزی و تداوم سبک زندگی سنتی است.
کمبود آب آشامیدنی و مشکلات دسترسی به منابع پایدار، سالها فشار مضاعفی بر زندگی کوچنشینان وارد کرده است. در چنین شرایطی، افتتاح پروژههای آبرسانی و احداث پلهای ارتباطی نهتنها یک خبر عمرانی ساده نیست، بلکه گامی مهم برای تثبیت حضور عشایر در مناطق سختگذر و جلوگیری از مهاجرت اجباری آنان به شهرها محسوب میشود.
این پروژهها میتوانند مرهمی بر زخمهای دیرینه و نقطه عطفی در بهبود کیفیت زندگی عشایر لرستان باشند.
۶ پروژه عمرانی در دل ایل
فضلالله دریکوند، معاون اداره کل امور عشایری لرستان گفت:
همزمان با این مناسبت، ۶ پروژه آبرسانی و پل ارتباطی عشایری در شهرستانهای چگنی، دلفان و الیگودرز افتتاح میشود.
او تأکید کرد که این طرحها در دو بخش آبرسانی و احداث پلهای عابر پیاده اجرا شدهاند؛ پروژههایی که بهمنظور تسهیل تردد، دسترسی به آب شرب سالم و تأمین نیازهای کشاورزی عشایر طراحی شدهاند.
تأثیر مستقیم بر ۵۰۰ خانوار عشایری
معاون اداره کل امور عشایری لرستان افزود:با بهرهبرداری از این پروژهها، حدود ۵۰۰ خانوار عشایری از نعمت آب و راههای ارتباطی بهرهمند میشوند.
این آمار نشان میدهد که جمعیت قابل توجهی از عشایر استان بهطور مستقیم از مزایای این طرحها برخوردار خواهند شد. بهبود دسترسی به آب آشامیدنی سالم و ایجاد راههای ارتباطی ایمن، دو مؤلفه اساسی برای استمرار حیات عشایری و رونق دامداری به شمار میآیند.
سرمایهگذاری ۱۴ میلیاردی برای آینده عشایر
دریکوند در ادامه سخنانش میزان اعتبار صرفشده برای اجرای پروژهها را بیش از ۱۴ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان اعلام کرد.
او خاطرنشان کرد: اجرای این پروژهها گامی مهم در جهت بهبود کیفیت زندگی عشایر و توسعه تولیدات دامی و کشاورزی در منطقه است.
به این ترتیب، علاوه بر تأمین نیازهای اولیه، زمینهای برای افزایش بهرهوری اقتصادی در بخش دامداری و کشاورزی عشایر فراهم خواهد شد؛ بخشی که ستون فقرات معیشت عشایری لرستان را تشکیل میدهد.
پلی برای ماندگاری در ایل
پروژههای تازه احداثشده صرفاً زیرساختهای فنی نیستند؛ آنها نماد پیوند دوباره میان دولت و جامعه عشایریاند. دسترسی به آب پایدار، امنیت غذایی دامها و تسهیل کوچهای فصلی، به معنای ماندگاری بیشتر عشایر در زیستبوم طبیعیشان خواهد بود.
از سوی دیگر، احداث پلهای ارتباطی کوچک اما حیاتی، گرههای قدیمی در مسیر رفتوآمد را باز میکند و ارتباط عشایر با مراکز درمانی، آموزشی و بازارهای محلی را تسهیل میسازد.
افتتاح ۶ پروژه آبرسانی و ارتباطی در لرستان، بیش از آنکه یک رخداد عمرانی باشد، نشانهای از آغاز حرکتی بزرگ برای بهبود زندگی عشایر است.
اگرچه این طرحها نمیتوانند بهتنهایی تمام مشکلات دیرینه عشایر را برطرف کنند، اما میتوانند نقطه شروعی برای توسعه پایدار، ماندگاری جمعیت در مناطق عشایری و افزایش تولیدات دامی و کشاورزی باشند.
در نهایت، آنچه اهمیت دارد تداوم چنین پروژهها و برنامهریزی جامع برای رفع مشکلات زیرساختی عشایر است؛ چرا که آب و راه، دو رکن اساسی بقای ایل هستند و بدون آنها، ادامه حیات کوچنشینی در لرستان ممکن نخواهد بود.