باشگاه خبرنگاران جوان؛ رضوان پاک منش - بسیاری از مسافران در جاده‌ها و رانندگان وسایل نقلیه سنگین برای رفع نیاز‌های اولیه خود، ناگزیر به استفاده از سرویس‌های بهداشتی پمپ‌بنزین‌ها می‌شوند. اما در عمل، آنچه مشاهده می‌شود اغلب با استاندارد‌های بهداشتی فاصله زیادی دارد: کمبود سرویس‌ها، خرابی تجهیزات، نبود آب سالم و صابون برای شست‌وشو، فقدان تهویه و نظافت نامناسب.

این شرایط نه تنها سبب نارضایتی و آزار جسمی و روحی مسافران می‌شود، بلکه پیامد‌های بهداشتی گسترده‌ای نیز به همراه دارد. محیط آلوده و غیر استاندارد سرویس‌ها می‌تواند محلی برای گسترش بیماری‌های عفونی، قارچی و ویروسی باشد. از سوی دیگر، نبود امکانات کافی باعث می‌شود بسیاری از افراد به‌ویژه زنان و کودکان از استفاده صرف نظر کنند و همین موضوع به مشکلات جسمی مانند عفونت‌های ادراری و اختلالات گوارشی منجر می‌شود.

مسأله فقط به نظافت محدود نمی‌شود؛ نبود امکاناتی، چون سرویس‌های ویژه معلولان، روشویی‌های استاندارد، سیستم تهویه مناسب و حتی نور کافی نشان‌دهنده کم‌توجهی به شأن و حقوق شهروندی است.

 در بسیاری از کشورها، پمپ‌بنزین‌ها علاوه بر خدمات سوخت‌رسانی، محلی برای استراحت و تأمین رفاه مسافران هستند. در حالی‌که در کشور ما هنوز این نگاه در سطح گسترده شکل نگرفته و پمپ‌بنزین‌ها بیشتر به جایگاهی صرفاً سوخت‌رسان تقلیل یافته‌اند.

برای رفع این مشکل نیازمند نگاه جامع و مسئولانه هستیم. سازمان‌ها و نهاد‌های متولی، از جمله وزارت نفت، شهرداری‌ها و وزارت بهداشت، باید با تدوین دستورالعمل‌های استاندارد و الزام‌آور، متصدیان جایگاه‌ها را به رعایت اصول بهداشتی و ارائه خدمات مطلوب ملزم کنند. تخصیص بودجه برای تجهیز و بازسازی سرویس‌ها، به‌کارگیری نیرو‌های خدماتی ثابت برای نظافت روزانه و فرهنگ‌سازی در میان مردم از جمله اقداماتی است که می‌تواند شرایط موجود را بهبود بخشد.

در نهایت، باید پذیرفت که سرویس بهداشتی نه یک امکان لوکس، بلکه بخشی جدایی‌ناپذیر از حقوق شهروندی و سلامت عمومی است. جامعه‌ای که در آن افراد برای ابتدایی‌ترین نیاز طبیعی خود دچار مشکل شوند، نمی‌تواند ادعای توسعه‌یافتگی داشته باشد؛ بنابراین توجه جدی به این موضوع می‌تواند گامی کوچک، اما اساسی در ارتقای کیفیت زندگی مردم و احترام به کرامت انسانی باشد.