از ویترین‌های پُر تا کیف‌های خالی؛ وقت همدلی است
روزهای پایانی شهریور، خیابان‌ها پر از هیاهوی خرید کیف و کفش و دفتر شده است اما همه بچه ها شانس برداشتن یک کیف نو از قفسه را ندارند.
باشگاه خبرنگاران جوان؛ سارا بابایی- فقط چند روز تا آغاز سال تحصیلی باقی مانده است. در حالی‌که بسیاری از خانواده‌ها مشغول خرید لوازم‌التحریر، کفش و لباس فرم هستند، خانواده‌هایی هم وجود دارند که حتی توان خرید یک دفتر ساده را ندارند.
این همان جایی است که نقش همدلی پررنگ می‌شود؛ اگر هر یک از ما سهم کوچکی از توان مالی‌مان را کنار بگذاریم، می‌توانیم چشمان پر از امید یک دانش‌آموز را در اولین روز مدرسه بدرخشانیم.
جشن عاطفه‌ها؛ فقط یک کمک نیست، یک فرهنگ است
«جشن عاطفه‌ها» تنها جمع‌آوری پول و دفتر و کیف نیست؛ این جشن نماد فرهنگی است که می‌گوید هیچ کودکی نباید در صف شروع سال تحصیلی جا بماند.
سال‌های گذشته نشان داده که همین کمک‌های کوچک، هزاران دانش‌آموز را سر کلاس نشاند. کیف‌های رنگی، کفش‌های نو و دفترهای سفید، همه و همه یادگار دست‌هایی بودند که بی‌ادعا بخشیدند.
تصویر یک کودک با دفتر سفید
تصور کنید کودکی در گوشه‌ی حیاط مدرسه ایستاده، همه بچه‌ها دفتر و مداد نو دارند و او با یک دفتر نصفه و مدادی کوتاه کلاس را شروع می‌کند. همین تصویر کافی است تا بفهمیم کمک‌های ما چقدر حیاتی است.
یک کیف نو برای ما شاید هزینه‌ای کوچک باشد، اما برای او یعنی انگیزه، عزت‌نفس و امید به آینده.
روزهای پایانی شهریور؛ بهترین زمان برای همدلی
هم‌زمان با شور خرید مدارس، صندوق‌های جشن عاطفه‌ها در میادین شهر، مراکز خرید و حتی فضای مجازی فعال شده‌اند. این روزها بهترین فرصت است تا کنار شور و شوق خرید فرزندان خودمان، سهمی هم برای کودکان دیگر کنار بگذاریم.
نیکوکاران و خیرین بزرگ همیشه حضور دارند، اما قدرت اصلی این جشن در دستان مردم عادی است؛ همان خانواده‌هایی که حتی با مبلغی کوچک می‌توانند دنیایی از امید بسازند.
فراموش نکنیم، کودکانی که امروز به دلیل فقر از تحصیل بازمی‌مانند، فردا همان کسانی هستند که بار مشکلات اجتماعی را سنگین‌تر خواهند کرد. در مقابل، اگر همین امروز کمک کنیم تا پایشان به مدرسه باز شود، فردایی روشن‌تر برای جامعه ساخته‌ایم.
سرمایه‌گذاری روی آموزش، فقط وظیفه دولت‌ها نیست؛ مسئولیت اجتماعی همه ماست.
مهربانی واگیر دارد
هر سال، صحنه‌هایی از همدلی در جشن عاطفه‌ها دیده می‌شود: کودکی که دفتر رنگی‌اش را برای دوستی دیگر می‌آورد، مادری که بخشی از خرید خانه‌اش را به جشن اختصاص می‌دهد، یا بازاری که به جای تبلیغ اجناسش، بخشی را برای کودکان نیازمند کنار می‌گذارد.
این لحظه‌ها ثابت می‌کنند که مهربانی واگیر دارد و می‌تواند جامعه را از درون زیباتر کند.
روزهای پایانی شهریور بهترین فرصت برای آن است که فرزندان محروم این سرزمین با لبخند وارد کلاس‌هایشان شوند. کافی است هرکدام از ما قدمی کوچک برداریم تا آینده‌ای بزرگ ساخته شود.
از همون بگیرید بدید به بی‌بضاعت‌ها
چرا همش دست‌تون تو جیب مردم هست؟!
پس بهتره از همین حالا به فکر یاد گیری حرفه باشید ، چرا که با دیپلم بدون حرفه فقط کارگری ساده در انتظار تون خواهد بود