در هشت سال دفاع مقدس، مساجد کشور نقشی فراتر از یک مکان مذهبی ایفا کردند. خانه‌های خدا به قلب تپنده انقلاب و جنگ تبدیل شدند و عملکردی چند بعدی در حمایت از جبهه‌ها و پشتیبانی از مردم داشتند.

پایگاه بسیج و اعزام نیرو

اولین و حیاتی ترین نقش مساجد، تبدیل شدن به مرکز بسیج و اعزام نیروهای مردمی (بسیج) به جبهه های نبرد بود. ثبت نام داوطلبان، تشکیل واحدهای نظامی، و برگزاری مراسم بدرقه رزمندگان با شعار «الله اکبر» در مساجد صورت می گرفت. امامان جماعت مساجد، به عنوان فرماندهان معنوی، مردم را به حضور در جبهه‌ها تشویق می کردند و خود پیشگام این حرکت بودند.

کانون پشتیبانی و جمع‌آوری کمک های مردمی

مساجد به مراکز اصلی جمع‌آوری کمک‌های نقدی و غیرنقدی مردم تبدیل شده بودند. از جیره غذایی و پوشاک برای رزمندگان تا شیرینی و عکس برای خانواده‌های شهدا، همه در صندوق های نذورات مساجد جمع آوری و سپس به جبهه‌ها ارسال می شد. زنان و جوانان در پشت جبهه، در مساجد گرد هم می‌آمدند تا برای رزمندگان البسه و ملزومات بدوزند و بسته بندی کنند.

تقویت بنیه معنوی و فرهنگی

در اوج جنگ و زیر باران موشک های دشمن، مساجد پناهگاه امنی برای تقویت روحیه مردم بودند. برگزاری مراسم دعا، نماز جماعت، عزاداری برای شهدا و جشن های پیروزی، امید و استقامت را در جامعه زنده نگه می داشت. اعلام اخبار جبهه‌ها از مساجد، مستقیم ترین و تاثیرگذارترین شکل اطلاع رسانی به مردم بود.

پایگاه آموزش های اولیه و امدادگری

بسیاری از مساجد به کلاس های آموزشی کمک های اولیه، امدادگری در شرایط جنگی و حتی آموزش های نظامی مقدماتی تبدیل شده بودند. این آموزشها به شهروندان عادی کمک می کرد تا در برابر حملات دشمن آمادگی نسبی داشته باشند و بتوانند به یکدیگر کمک کنند.

محلی برای تسلی خانواده های شهدا و ایثارگران

مساجد پس از شهادت عزیزان مردم، به خانه دوم خانواده های شهدا تبدیل می شدند. در این مکان ها بود که مردم همدردی می کردند، مراسم یاد بود برگزار می شد و فرهنگ شهادت و ایثار ترویج داده می شد. این همبستگی اجتماعی، سنگ بنای استقامت ملی در طول جنگ بود.

مسجد در دفاع مقدس، نماد وحدت آحاد ملت بود؛ جایی که دیوارهایش نه تنها ندای الله اکبر، بلکه طنین فریادهای استکبارستیزی یک ملت را در خود جای داده است. نقش مساجد در آن سال های سخت، درسی ماندگار از تکیه بر ایمان و وحدت برای دفاع از میهن است.

منبع: ایسنا