باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - تیمی از دانشمندان، پیامدهای وحشتناکی را که می‌تواند ناشی از کاهش تدریجی روشنایی خورشید باشد، فاش کرده‌اند. این موضوع، موضوع فیلم علمی تخیلی بسیار مورد انتظار «پروژه هیل مری» است که قرار است در مارس ۲۰۲۶ اکران شود.

این فیلم که بر اساس رمانی به همین نام از اندی ویر ساخته شده است، داستان یک دانشمند تنها را روایت می‌کند که پس از شروع کاهش تابش خورشید، برای نجات زمین تلاش می‌کند. سناریوهای فیلم نشان می‌دهد که روشنایی خورشید می‌تواند در عرض یک سال ۱ درصد و در عرض ۲۰ سال ۵ درصدکاهش یابد.

با وجود این درصدهای به ظاهر کوچک، دانشمندان هشدار می‌دهند که این تأثیر می‌تواند برای بشریت ویرانگر باشد.

تأثیر یک خورشید کم‌نور بر زمین

خورشید تقریباً ۱۵۰ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد و انرژی‌ای را منتشر می‌کند که سیاره ما را گرم نگه می‌دارد. جو و سطح زمین بیشتر این انرژی را جذب می‌کنند، در حالی که مقداری از آن به فضا منعکس می‌شود. هرگونه کاهش تابش خورشیدی می‌تواند منجر به خنک شدن سریع زمین شود.

پروفسور لوسی گرین، متخصص خورشید در دانشگاه کالج لندن، توضیح می‌دهد: «تغییرات طبیعی در روشنایی خورشید بسیار ناچیز است، اما اگر برای مدت طولانی ادامه یابد، می‌تواند بر زمین تأثیر بگذارد.»

تاریخ نشان می‌دهد که حتی کاهش اندک تابش خورشیدی می‌تواند عواقب قابل توجهی داشته باشد. بین سال‌های ۱۶۴۵ تا ۱۷۱۵، خورشید دوره‌ای از فعالیت کم را تجربه کرد که با کاهش دما در شمال اروپا بین ۰.۶ تا ۲ درجه سانتیگراد همراه بود و منجر به از بین رفتن محصولات کشاورزی و قحطی گسترده شد.

سناریویی که توسط پروژه هیل-مار پیش‌بینی شده است: اگر تابش خورشیدی همچنان ۱٪ کاهش یابد، زمین انرژی بیشتری را نسبت به آنچه به دست می‌آورد، به فضا از دست خواهد داد و در نتیجه دمای جهانی چندین درجه کاهش می‌یابد. این می‌تواند منجر به از بین رفتن محصولات کشاورزی، کمبود غذا و تهدید جان میلیون‌ها نفر شود.

اگر این کاهش بین ۱٪ تا ۵٪ در طول ۲۰ سال ادامه یابد، فاجعه حتی بزرگتر خواهد بود.

دکتر بکی اسمترست، اخترفیزیکدان، توضیح می‌دهد: «کاهش تنها ۱٪ در انرژی خورشیدی می‌تواند عصر یخبندان جدیدی را آغاز کند، که در آن کلاهک‌های یخی گسترش می‌یابند، اکوسیستم‌ها فرو می‌ریزند، کشاورزی از بین می‌رود و کمبود غذا رخ می‌دهد. انسان‌ها ممکن است به لطف فناوری مدرن زنده بمانند، اما ممکن است مجبور شوند در زیر زمین زندگی کنند.»

اگر خورشید کاملاً ناپدید شود چه؟

اگر خورشید ناپدید شود، دمای سطح زمین ظرف یک هفته به زیر ۱۸- درجه سانتیگراد، ظرف یک سال به زیر ۷۳- درجه سانتیگراد و در نهایت در حدود ۲۴۰- درجه سانتیگراد تثبیت می‌شود. در این شرایط، بقا حتی در عمیق‌ترین نقاط اقیانوس عملاً غیرممکن خواهد بود.

دکتر الکساندر جیمز توضیح می‌دهد: «بدون خورشید، گیاهان قادر به فتوسنتز نخواهند بود، که به معنای کمبود اکسیژن و کاهش شدید دما است. اکثر اشکال حیات قادر به زنده ماندن نخواهند بود.»

آیا این از نظر علمی امکان‌پذیر است؟

خوشبختانه، دانشمندان می‌گویند که چنین کاهش شدیدی در فعالیت خورشیدی غیرممکن است. حتی در آرام‌ترین دوره‌های خورشید، تغییرات در تابش آن به ندرت از 0.25٪ فراتر می‌رود که به هیچ وجه سناریوهای فاجعه‌باری نیست.

پروفسور مایکل لاک‌وود می‌افزاید: «جرم عظیم خورشید مانند یک چاه گرما عمل می‌کند و ممکن است میلیاردها سال طول بکشد تا انرژی خود را از دست بدهد. هرگونه کاهش سریع‌تر از این از نظر علمی غیرممکن است.»

بنابراین، حتی اگر روشنایی خورشید شروع به کاهش کند، ما زمان کافی برای رسیدگی به هرگونه تغییر قبل از تهدید حیات روی زمین خواهیم داشت.

منبع: دیلی میل