در میانه هیاهوی ثروت، شهرت و شکوه ظاهری فوتبال مدرن، زمزمه‌های شوم نژادپرستی همچون خوره‌ای خاموش به جان کرامت انسانی این ورزش افتاده است. از استادیوم‌های لندن و میلان تا لیگ‌های حاشیه‌ای اروپا، بازیکنان سیاه پوست، قربانیانی هستند که، زیر باران موز‌های پرتابی، فحش‌ها و رفتار‌های تحقیرآمیز، مجبورند نمایشی مضاعف ارائه دهند، که هم ورزش است و هم مقاومتی انسانی در برابر جهل ساختاری حاکم. گزارش «کاریکاتور روز» این هفته، با واکاوی کاریکاتور‌های برجسته بین‌المللی، نشان می‌دهد که چگونه هنرمندان طنزپرداز، آیینه‌ی تمام‌نمای این بحران اخلاقی شده‌اند و با قلم اعتراض خود، ساختار‌های قدرت را، به چالش می‌کشند. گویی زمزمه‌های برتری‌طلبی نژادی، هرگز، رم را ترک نکرده‌اند؛ از فرمان‌های خونین در کولوسئوم‌ها، تا فریاد‌های نژادپرستانۀ استادیوم‌های مدرن اروپا، همچنان ادامه دارد. در کولوسئوم‌های باستانی غرب، تماشاگران رومی با نگاهی تحقیرآمیز به نبرد بربر‌ها و وحشیان می‌نشستند و امروزه، در ورزشگاه‌های مدرن اروپا، تماشاگرانی با همان نگاه، بر بازیکنان رنگین پوست و سیاه‌پوست، موزیک‌راسیسم سر می‌دهند. / تهیه گزارش: سهراب سیدجمالی