باشگاه خبرنگاران جوان - رسانه صهیونیستی اسرائیل هیوم مدعی شد: گزارش‌های مربوط به «تحرکات مشکوک» در آرایش‌های راهبردی ایران، نگرانی‌ها را درباره خطر یک اشتباه محاسباتی افزایش داده است؛ خطری که می‌تواند به آغاز کارزار نظامی دیگری میان ایران و اسرائیل منجر شود. اگرچه تردید‌های جدی درباره تمایل ایران به ورود به نبردی تازه وجود دارد، اما تهران در عین حال حاضر نیست به نقطه آغاز عملیات قبلی بازگردد و نمی خواهد غافلگیر شود.

«دنی سیترینوویچ» در گزارشی در سایت «اسرائیل هیوم» نوشت: از زمان پایان کارزار «عم کلاوی»، هر از گاهی گزارش‌هایی درباره افزایش سطح آمادگی در آرایش‌های استراتژیک ایران منتشر شده است؛ گزارش‌هایی که به احتمال تشدید تنش با اسرائیل اشاره دارند. هرچند این تحرکات تاکنون به درگیری مستقیم جدیدی منجر نشده، اما به‌گفته تحلیلگران نباید آنها را دست‌کم گرفت.

بر اساس این گزارش، هنوز مشخص نیست که آیا ایران در شرایط کنونی علاقه‌ای به ورود به یک نبرد تازه با اسرائیل دارد یا نه. با این حال، تهران از یک سو تمایلی به بازگشت به وضعیت پیش از عملیات «عم کلاوی» ندارد و از سوی دیگر، با توجه به این برداشت که اسرائیل در حال بررسی گزینه حمله است، ممکن است در شرایطی خاص ترجیح دهد ابتکار عمل را در دست بگیرد و نخستین ضربه را وارد کند.

با این حال، تجربه عملیات «عم کلاوی» نشان داده است که ایران به این جمع‌بندی رسیده که نباید بار دیگر غافلگیر شود، حتی اگر در مقطع کنونی علاقه‌ای به آغاز یک لشکرکشی جدید نداشته باشد. بر همین اساس، «ماشه» کارزار بعدی میان ایران و اسرائیل، بیش از هر چیز می‌تواند ناشی از خطر اشتباه محاسباتی باشد؛ وضعیتی که در آن تهران به این نتیجه برسد اسرائیل در آستانه حمله قرار دارد و بنابراین، حمله پیش‌دستانه را گزینه‌ای کم‌هزینه‌تر تلقی کند.

به نوشته این تحلیلگر، ایران برای جلوگیری از تشدید جنگ، سطح هشدار در آرایش‌های راهبردی خود را افزایش داده تا پیامی روشن درباره آمادگی‌اش برای درگیری به اسرائیل ارسال کند؛ پیامی که به ادعای وی هدف اصلی آن، منصرف کردن تل‌آویو از اجرای هرگونه حمله احتمالی است. به این ترتیب، تهران می‌کوشد ابهام درباره نیت واقعی اسرائیل را کاهش دهد و مانع از آن شود که خود ناچار به آغاز حمله شود.

مشکل اصلی، به‌گفته نویسنده، این است که هم‌زمان با ارتقای قابلیت‌های نظامی ایران، لفاظی‌ها و تهدیدات اسرائیل نیز افزایش یافته است. در نبود یک «خط قرمز» مستقیم و کارآمد میان ایران و اسرائیل، مشابه سازوکاری که در دوران جنگ سرد میان ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی وجود داشت، خطر تشدید تنش هر بار که ایران تصور کند اسرائیل در شُرُف حمله است، به‌طور جدی افزایش می‌یابد.

در چنین فضایی، ترکیب سوء‌برداشت، بی‌اعتمادی و فقدان کانال‌های ارتباطی مستقیم می‌تواند هر لحظه منطقه را به آستانه یک رویارویی تازه میان تهران و تل‌آویو بکشاند.