باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - یک مطالعه‌ جمعیتی بزرگ بررسی کرد که آیا نحوه‌ جمع‌آوری گام‌های روزانه (چگونگی رسیدن فرد به مجموع گام‌های روزانه‌اش)، به جای فقط تعداد کل گام‌های برداشته شده، بر سلامت بلندمدت تأثیر می‌گذارد یا خیر.

این مطالعه بر بزرگسالان کم‌تحرکی که به طور متوسط ​​کمتر از ۸۰۰۰ گام در روز راه می‌روند، متمرکز بود و دریافت که مزایای پیاده‌روی صرفاً با تعداد گام‌ها تعیین نمی‌شود، بلکه با نحوه‌ی توزیع آنها در طول روز ارتباط نزدیکی دارد.

بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌های بیش از ۳۳۰۰۰ بزرگسال در بیوبانک بریتانیا، محققان دریافتند که جلسات پیاده‌روی طولانی‌تر و پایدارتر، در مقایسه با پیاده‌روی در فواصل کوتاه و متناوب، خطر مرگ ناشی از هر علتی را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد و احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را نیز کاهش می‌دهد.

شرکت‌کنندگان در این مطالعه تقریباً به مدت ده سال پیگیری شدند و به محققان این امکان را داد تا ارتباط روشنی بین الگوی پیاده‌روی و پیامد‌های بلندمدت سلامت مشاهده کنند. خطر کلی مرگ از حدود ۴.۴٪ برای کسانی که در فواصل کمتر از پنج دقیقه پیاده‌روی می‌کردند به کمتر از ۱٪ برای کسانی که جلسات پیاده‌روی مداوم ۱۵ دقیقه یا بیشتر را حفظ می‌کردند، کاهش یافت. این مزایا در رابطه با سلامت قلب حتی برجسته‌تر بود، به طوری که با افزایش مدت زمان پیاده‌روی مداوم، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی از ۱۳٪ به تقریباً ۴٪ کاهش یافت.

این نتایج در بین افرادی که سطح فعالیت بسیار کمی داشتند، یعنی افرادی که روزانه کمتر از ۵۰۰۰ قدم راه می‌روند، بیشتر مشهود بود. این گروه از جلسات پیاده‌روی طولانی‌تر، مزایای بیشتری را نشان دادند که اهمیت کیفیت را نسبت به کمیت، به ویژه برای افرادی که سبک زندگی کم‌تحرکی دارند، برجسته می‌کند.

این مطالعه تأیید می‌کند که پیاده‌روی فقط یک حرکت زودگذر نیست، بلکه یک فعالیت سالم است که تأثیر آن بسته به منظم بودن و مداومت آن متفاوت است. بنابراین، گنجاندن حتی یک پیاده‌روی مداوم در روز می‌تواند کلید بهبود سلامت و افزایش طول عمر باشد، بدون اینکه لزوماً تعداد کل قدم‌های برداشته شده را افزایش دهد.

منبع: Science Daily