باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - کشف محققان مرکز پزشکی دانشگاه جورج تاون می‌تواند حافظه را بهبود بخشد، تشنج‌ها را کاهش دهد و حتی همانطور که در موش‌ها نشان داده شده است، از ابتلا به صرع در برخی موارد به طور کلی جلوگیری کند.

صرع لوب گیجگاهی با تشنج‌های مکرر و اختلال در عملکرد شناختی مشخص می‌شود. همچنین با پیری زودرس سلول‌های مغزی مرتبط است و درمان آن را دشوارتر می‌کند. این نوع صرع می‌تواند ناشی از آسیب‌های مغزی ناشی از ضربه یا سکته مغزی، عفونت‌هایی مانند مننژیت، تومور‌های مغزی، ناهنجاری‌های عروقی یا سندرم‌های ژنتیکی باشد.

نتایج حاصل از آزمایش‌های انسانی و موشی

محققان بافت مغزی را که با جراحی از لوب گیجگاهی افراد مبتلا به صرع برداشته شده بود، بررسی کردند و افزایش پنج برابری سلول‌های گلیال پیر را در مقایسه با بافت افراد بدون این بیماری مشاهده کردند. این سلول‌ها از نورون‌ها پشتیبانی می‌کنند، اما سیگنال‌های الکتریکی تولید نمی‌کنند.

محققان پس از بررسی بافت مغز انسان، به مدل موشی که صرع لوب گیجگاهی را تقلید می‌کند، روی آوردند. در دو هفته اول پس از حمله اولیه، تیم نشانه‌های واضحی از پیری سلول‌های مغزی، مشابه آنچه در بیماران انسانی دیده می‌شود، مشاهده کرد.

محققان با حذف سلول‌های پیر، چه از نظر ژنتیکی و چه از نظر دارویی، رویکرد درمانی را دنبال کردند. این امر منجر به کاهش ۵۰ درصدی سلول‌های پیر، بهبود توانایی‌های به دام انداختن ماز در موش‌ها، کاهش شدت تشنج و محافظت در برابر ابتلا به صرع در یک سوم از حیوانات شد.

درمان دارویی و مزایای آن

برای دستیابی به این اثر دارویی، ترکیبی از دو دارو استفاده شد: داساتینیب، یک درمان هدفمند تأیید شده برای سرطان خون، و کوئرستین، یک فلاونوئید گیاهی که به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی و ضد التهابی شناخته شده است.

این ترکیب قبلاً برای از بین بردن سلول‌های پیر در سایر مدل‌های حیوانی استفاده شده است و در حال حاضر تحت آزمایش‌های بالینی برای بیماری‌های مختلف قرار دارد و امکان انتقال سریع به آزمایش‌های انسانی را فراهم می‌کند.

پاتریک‌ای. فورچلی، نویسنده اصلی و استاد فارماکولوژی و فیزیولوژی، خاطرنشان کرد که سلول درمانی ممکن است نیاز به جراحی را کاهش دهد یا نتایج آن را بهبود بخشد. وی افزود که مطالعاتی با استفاده از دارو‌های دیگری که ممکن است بر پیری تأثیر بگذارند، و همچنین سایر مدل‌های جوندگان مبتلا به صرع، در حال انجام است تا دوره‌های بحرانی برای مداخله و دستیابی به درمان‌های بالینی مؤثر را درک کنند.

این تیم همچنین در حال بررسی رابطه بین پیری سلول‌های گلیال و بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر است و راه‌های جدیدی را برای تحقیق و درمان‌های آینده باز می‌کند.

این یافته‌ها در مجله Annals of Neurology منتشر شده است.

منبع: Medical Express