پدیده ای بالاتر از حد توان و تحمل

برحسب نظریه کارشناسان امر در حیطه روانشناسی کودکان و نوجوانان، کارکردن و فعالیت هایی که در جهت رفع نیازهای خانواده بر دوش کودکان و نوجوانان قرار می گیرد باعث تحقیر، سرخوردگی، نپرداختن به شخصیت فردی آنان خواهد شد.

کاظم بازافکن روانشناس و پژوهشگر در امور تربیت خانواده در این خصوص گفت: هر شخصی باید مطابق با اقتضائات سنین خود عمل و در هر دوره ای از زندگی که حضور دارد متناسب با آن دوره خود را وقف دهد.

بازافکن با اشاره به اینکه کودک و نوجوان باید به تفکر باورکردن استعدادهای نهفته در خود رهنمون شود افزود: کودکان و نوجوانانی که فرصت بالفعل نمودن استعداهای بالقوه خود را ندارند و نمی توانند خود یا والدینشان بر روی آن سرمایه گذاری نمایند، خواسته ها و نیازهای فردیشان از آنان سلب و فرصت پرداختن و پرورش یافتن آنها را در جهات مثبت و روبرو شد، از دست خواهند داد.

این روانشناس و پژوهشگر در امور تربیت و خانواده با بیان اینکه کودکان و نوجوانانی که در سنین پایین به دلیل فقر خانواده یا نبودن سرپرست رو به کارکردن می آورند فعالیتهایی چون کسب علم و تحصیل، بودن با همسالان،‌رشد شخصیت از آنان گرفته خواهد شد و اظهار داشت: القا حالات تحقیر آمیز از کارفرمایان، آغاز ناهنجاری های روحی و روانی، اختلالات اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی گزینه هایی است که جایگزین فعالیتهای مثبت و آینده ساز می گردد.

همچنین وی افزود: زمانی که کودک و نوجوان در مرحله ای قرار می گیرد که خود را به لحاظ رقابتی با همسالانش مقایسه می کند به لحاظ همان فقر فرهنگی و حاصل از نبودن فرصتها و امکاناتی که برای دیگران مهیاست و به واسطه کارکردن سنگین خانواده در جهت رفع نیازهای از آن محروم شده او را دچار سرخوردگی های هویتی خواهد کرد، اینکه او کیست و باید به کجا برسد و در حال حاضر به چه شخصیتی بدل شده و در چه سطحی قرار گرفته است سؤالاتی است که ذهن کاوشگر و جستجوگر او را درگیر خواهد نمود.

بازافکن روانشناس و پژوهشگر در امور تربیت و خانواده با بیان اینکه رفع مشکلات اقتصادی بر روی دوش کودکان و نوجوانان و دستمزد پایین که آنان در قبال کارشان اخذ می کنند.

فشارهایی است که آنان را به سمت روی آوردن به انحرافات اخلاقی راهنمایی می کند. خاطر نشان کرد: آمارها نشان می دهد 70 تا 75 درصد از کسانی که با شرایط فوق درگیر هستند بیشتر دچار رو آوردن به سرقت اعتیاد، قرار می گیرند.

در نهایت باید گفت: مسائل و مشکلات مربوط به کودکان ونوجوانانی از بزرگترین معضلاتی است که مسئولان بارها و بارها قول پیگیری را داده اند .

روی آوردن کودکان و نوجوانان به دلیل فشارهای اقتصادی به کارها و فعالیتهای سنگین بماند که آنان را از شکوفای سرمایه های بالفعل خود باز نگه می دارد.

اما فرصت های طولانی زندگی شان را به آهن پاره های بی سرانجامی مبدل می کند و آنان را در سنین پایین با افرادی با سنین بالا هستند در حشر و نشر قرار خواهد داد.

کسانی که به لحاظ تجربه های مختلف و متفاوتی که شاید همراهش مثبت نباشد مسیری غیر سالم را پیش پای این آینده سازان بی آینده قرار خواهد داد./ز