همه چيز را به دو باشگاه مهرام و ماهان سپردم/ مردم با گزارش هاي بسكتبال خوابشان مي برد

صمد نيكخواه بهرامي كه پيش از سفر همراه تيم ملي به ژاپن حرف زدن در مورد وضعيت باشگاهي اش را به بعد از كاپ آسيا موكول كرده بود، به خبرنگار ورزشي باشگاه خبرنگاران، گفت: واقعا خودم هم از وضعيت فصل بعدم خبر ندارم. تنها تلاش كردم همه چيز را به خود باشگاهها بسپارم، چون در اين مدت هركاري كه از دستم بر مي آمد را انجام داده و هرچه حرف زدم، موضوع حادتر شد، به همين دليل هم همه چيز را به گنجي و ساكت مديران عامل دو باشگاه سپردم تا با هم تعامل كنند.
وي ادامه داد: مهرام يا ماهان، هركدام كه به نتيجه برسد، من تنها مي خواهم بسكتبال بازي كنم. در نهايت هم در اين جريانات تنها خودم متضرر مي شوم.
به هرحال، بعد از اين همه سال بازي كردن، دل ما هم تنها به قراردادي كه مي بنديم، خوش است.

*** برداشت ها به قدري عجيب و غريب بود كه كنار كشيدم

صمد اشاره مي كند؛ با توجه به در پيش بودن جام باشگاههاي آسيا، فعلا در تمرينات مهرام هستم، اما قبل از كاپ آسيا فشار زيادي رويم بود، چون اين جريانات روي بازي ام تاثير مي گذاشت. در نهايت به قدري اعصابم خرد شده و طرفين برداشت هاي عجيب و غريبي داشتند كه از ماجرا كنار كشيدم.
صمد در مورد احتمال شكايت فولاد ماهان، گفت: نگران شكايت نيستم، نهايتا اجازه بازي در ليگ پيدا نمي كنم و به يك ليگ خارجي مي پيوندم.
اما در هرحال، من با فولاد ماهان قرارداد داخلي بسته ام كه اين حرفهاي زيادي دارد و از طرفي با مهرام هم قرارداد دوساله دارم كه اين هم خيلي حرف دارد.
در اين ميان، تنها فشار روي من است، چون هريك از دو باشگاه مهرام و ماهان بدون من هم مي توانند به نتايج لازم برسند و يك بازيكن آنقدرها هم تاثيرگذار نيست.

*** يك نفر از وزارت ورزش "خسته نباشيد" نگفت

اما كاپيتان تيم ملي با گذشت يك هفته از كاپ آسيا، دل پري از برخوردهاي مسئولان وزارت ورزش، منتقدان و شرايط فعلي جامعه بسكتبال دارد و مي گويد؛ تيم ملي قهرمان آسيا شد، اما انگار هيچ اتفاقي نيفتاده، حتي يك نفر از مسئولان وزارت ورزش هم براي "خسته نباشيد" گفتن به فرودگاه نيامد.
وزارت ورزش كارمندان زيادي دارد، يعني همه آنقدر درگيرند كه فرصت يك فرودگاه آمدن ندارند؟ به هرحال اين قهرماني در زمان همين وزارت به دست آمده است.

*** شايد كاري مي كنند ما از بسكتبال برويم

وي ادامه مي دهد؛ ژاپن در خانه از ما شكست خورد و دوم شد و بايد مي ديديد براي آنها چه كردند.
قطري ها با مجموعه اي از بازيكنان بين المللي سوم شدند و مسئولان آن از خوشحالي در حال سكته بودند. در مقابل ما با يك تيم جوان به آسيا رفتيم و اول شديم، اما هيچ اتفاقي نيفتاد. شايد كاري مي كنند كه ما از بسكتبال برويم. سال قبل كه پنجم شديم، بيشتر روي بورس بوديم.

*** وزارت نفت مي تواند ليگ برگزار كند

بازيكن مهرام در مورد وضعيت اسپانسرهاي بسكتبال، تاكيد مي كند؛ پس اين سرمايه گذاران پولهايشان را كجا مي برند؟
بسكتبال ما به گونه اي است كه هر تيم باشگاهي يا ملي با خارج شدن از ايران، اول يا دوم مي شود و بجز سال قبل، هميشه روي سكو بوده ايم. در اين ميان دست وزارت نفت درد نكند كه چندين تيم در ليگ بسكتبال دارد و حتي مي تواند يك ليگ راه بيندازد، اما بجز آن هم كارخانه هاي زيادي داريم. كارخانه ذوب آهن با پول يك ساعت كار آن مجموعه مي تواند تيم را در حد ليگ NBA ببندد، بعد ببينيد براي يك يا دو ميليارد با تيم بسكتبالش چه كرد؟
وي مي افزايد؛ بازتاب بسكتبال به قدري به جوانها كمك مي كند كه حد ندارد. اين مسائل را بخش خصوصي مثل ماهان و مهرام فهميده اند و حضورشان غير از خيرخواهي چيزي ندارد.

*** منتظرند كسي مثل من حرف بزند

كاپيتان تيم ملي اشاره مي كند؛ يا دل من خيلي پر است و يا بقيه هم مي دانند و علاقه اي به حرف زدن ندارند، اما منتظرند كسي مثل من حرفها را بزند. متاسفانه گاهي طوري برخورد مي كنيم كه به آدمها محتاجيم و برحسب توانايي ها پيش نمي رويم كه در مقابل حرفهايمان را هم بزنيم.
از طرفي، مديران غير ورزشي و غير كارشناس هم وجود دارند، وگرنه مدير ورزشي اي كه سرش به تنش بيارزد، متوجه اين مي شود كه چه كسي حرف غير كارشناسانه مي زند و چه كساني نه.

*** برخي منتقدان با حالت انتقامي گزارش مي كنند

صمد در مورد كارشناسان و منتقدان بسكتبال، تصريح مي كند: برخي از اين افراد به گونه اي برخورد مي كنند كه گويا با صحبت هاي خود قصد انتقام گرفتن از فدراسيون را دارند، در حاليكه وقتي ما براي تيم ملي بازي مي كنيم، ديگر آن تيم متعلق به فدراسيون، من يا مدير خاصي نيست؛ بلكه تيم ملي و نماينده قاره آسيا است.

*** گزارش هاي بسكتبال خواب آورند

وي مي افزايد؛ ما در ژاپن بعد از بازيها به گزارش برخي گزارشگران گوش مي كرديم. در ابتداي بازيها از حريف عقب مي افتاديم و بعد كه بالا مي رفتيم، نحوه گزارش زمين تا آسمان فرق داشت. به هرحال، بازي بازيكنان كه در 20 دقيقه به يكباره رشد نمي كند، بازي بسكتبال بالا و پايين دارد.
صمد اضافه مي كند؛ ما بازيهاي پرهيجاني را پشت سر مي گذاشتيم، اما گزارش بازي كاملا خواب آور بود. حرفهايي مربوط به دهه هاي 30، 50 و 60 بحث در مورد كار پايه روي ضربات پنالتي، مطرح مي شد. مردم چطور به اين گزارش ها گوش مي دهند؟
آرن داودي گل حساسي در بازي فينال زد و قهرمان شديم، اما گزارشگر بدون هيچ حسي تنها از گل شدن اين پرتاب خبر داد.
وي گفت: بايد در سايت فيبا، گزارش هاي بازي را ببينيد، اين نحوه گزارش بازيهاي تيم ملي در ايران تنها به خصومت هاي فردي بر مي گردد، اما اينجا بحث تيم ملي است. من حتي اگر همين حالا هم از تيم ملي خط بخورم و بازيها را تماشا كنم، براي بازيهاي تيم ملي هيجان خاصي دارم.

*** هميشه نگرانيم از حرفهايمان ناراحت شوند

كاپيتان تيم ملي، تبعات حرفهايش را هم مي داند و گاهي بعد از اين صحبت ها، شاكي مي شوند كه چرا به خودمان نمي گوييد؟
متاسفانه در بسكتبال اصلا منتقدي نداريم كه حرفهاي خوب بزند. بدبختي ما اين است كه در بالاترين و بهترين دوران بسكتبال ايران، كمترين توجهي به بازيكنان نمي شود. بازيكنان نسل فعلي واقعا مظلوم هستند. كسي توجهي ندارد كه مشكل صمد چيست و آيا زمين و امكانات داريم؟

*** كشورهاي عربي از بازيكنان خوب بت مي سازند

وي اشاره مي كند؛ در كشورهايي مثل لبنان و قطر كه در حد ما هم نيستند، بازيكناني كه تا حدي بازي شان خوب است، به بت تبديل مي شوند.
اگر يك رقابت را با حادثه ببرند، چه امكاناتي در اختيارشان مي گذارند؟ زمين، خانه، احترام و همه چيز، اما ما قهرمان آسيا مي شويم و در بازگشت نگرانيم كه اگر حرف بزنيم، كسي ناراحت نشود يا نگويند مغرور و پررو شده است. برخي هم مي ترسند حرف بزنند و بار ديگر كه به مسابقه اي رفته و باختيم، همين حرفها را به رخمان بكشند.

*** با شرايط فعلي سقف موفقيتمان قهرماني آسيا است

صمد به بحث امكانات باز مي گردد و مي گويد؛ پنج رئيس سازمان تربيت بدني آمدند و گفتند؛ اگر اول شويم، برايتان سالن مي سازيم، ولي هيچ اتفاقي نيفتاد. عباسي هم قبل از جام ملتهاي قبل، همين حرف را زد اما از شانس ما اين يك بار را قهرمان نشديم.
به نظرم همه بسكتبال را رها كرده اند. ما به مسابقات مختلفي رفته ايم و بدون گول زدن خود مي دانيم كه با سطح و سابقه فعلي بسكتبال ايران بالاتر از قهرماني آسيا چيز ديگري به دست نمي آورد. موفقيت در جهان و المپيك ممكن نيست.
وي توضيح مي دهد؛ سقف موفقيت فعلي بسكتبال ايران همين است و اگر كمي ترقي كنيم، در المپيك و مسابقات جهاني يك با 2 برد مي آوريم، اما برخوردي كه با ما مي شود و امكاناتي كه مي گذارند، در حد همين رفتن و اول شدن نيست و ما بدون توجه و امكانات براي خودمان به اين قهرماني ها رسيديم.

*** خودمان پشت هم نيستيم

وي در ادامه دلخوري هايش بدي ديگر بسكتبال را بر مي شمارد: متاسفانه در بسكتبال خيلي پشت هم را خالي مي كنيم. در واليبال و كشتي همه هواي همديگر را دارند. هر مشكلي هم كه با هم داشته باشند، از بيرون يك خانواده به نظر مي رسند، اما ما مشكلات زياد و قابل توجهي با هم داريم، در حاليكه با تمام اين مشكلات بايد خود را بالا ببريم و احتراممان را حفظ كنيم.
وي در پايان تاكيد كرد: شايد صمد 3 سال ديگر در بسكتبال باشد. حرفهاي من براي پول نيست، بلكه براي جلب احترام و توجه است.
اگر يك ورزشكار قهرمان مي شود، هر هزينه اي براي وي مي شود، در مقابل هزينه هاي ديگر مملكت هيچ چيز نيست و تنها احترام به قهرمانان ملي براي نوجوانان انگيزه مي شود. احترام به تعدادي جنگجو در واليبال و بسكتبال كه براي كشورمان افتخارآفريني مي كنند./با