هنردستی 7هزار ساله مازندران روبه فراموشی؛

هنر دستی7هزار ساله حصیربافی در مازندران رو به فراموشی است

کوب بافی یا همان حصیر بافی هنردستی 7هزار ساله مازندران در میان خروارها کالاهای چینی نخ نما شده است و دیگر مانند چند دهه گذشته در استانهای گلستان ،مازندران وگیلان رونق سابق را ندارد.

به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران ساری ، حصیر بافی از جمله بافته های زنان و مردان روستایی استانهای شمالی است که هنوز در برخی از روستاهای مازندران به ویژه در مرکز استان رایج است،در مازندران از نوعی حصیر به نام «کُوب» برای زیراندز استفاده می شود و برای بافت «کوب» از گیاهان خودرو چون «گاله» ‌و «واش»که در باتلاق ها و آب بندان ها می روید استفاده می کنند.
رییس سایت گوهرتپه بهشهر گفت : براساس کاوش های باستان شناسی در مازندران و ایران قدمت حصیر بافی به بیش از 7هزار سال می رسد.

این روزها تنها بافنده کوب باف مازندرانی که این رسم دیرینه را از اجداد خود به ارث برده است این یادگار ی را همچنان حفظ کرده است.

سید صادق تقیان 65 ساله اهل روستای سید محله ساری است 45 ساله حصیر می بافد وبه گفته خوش از پدرش وپدرش از پدربزرگ اش یاد گرفته است ومن هم این هنر دستی را به فرزندانم آموخته ام تا این رشته بعد من فراموش نشود اما متاسفانه نبود بازار مناسب وبسته های مناسب طراحی وتوجه نکردن میراث فرهنگی به این رشته چه بخواهیم چه نخواهم دارد فراموش می شود.

او می گوید در روستای سید محله وروستاهای اطراف ساری تا 30 سال قبل اهالی این روستاها می بافتند ودر منازل خود به عنوان زیرانداز ونورگیر پنجره استفاده می کردند اما امروز با پیشرفت تکنولوژی وآمدن حصیر های چینی دیگر کوب مازندران هنایش رنگ ندارد.

سید صادق تقیان افزود :یک ماه بعد از بهار به آب بندان می روم وساقه های نازک نی کهبه زبان مازندرانی واش وگالی می گویند را می برم وخشک شان می کنم ودرانبار نگهداری می کنم ودر همه فصل ها برای بافتن از این مواداولیه استفاده می کنم از نیم متری که برای تابلوب نقاشی استفاده می شود می بافم تا کوب 6متری سالی حدود هزار و500  متر می بافم ومتری ده هزارتومان هم به فروش می رسانم.

آقاسید درباره ماده اولیه حصیر بافی گاله به ما گفت : گاله گیاهی است که به صورت ساقه های توپُر وگرد به ضخامت یک سانتیمتر و به طول دو متر رشد می کند و در رطوبت مازندران تا سالهای زیادی کیفیت خود را در «کوب» حفظ می کند، بعضی وقتها با به کارگیری چوب و نی زیاد و نوعی علف به نام «وران» و «سازیر» یا « سازیل» برای تهیه زنبیل و سبد استفاده می کنیم.

احیای هنر دستی کوب بافی/ غفلت مسولان میراثی

احیای هنر دستی کوب بافی با قدمت دیرینه ای که در میان اهالی روستاهای مازندران دارد رو به فراموشی است.

معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی صنایع دستی وگردشگری مازندران هم در گفتگوبا خبرنگارباشگاه خبرنگاران ساری گفت : یک مقداری در دوره معاونت صنایع دستی قبل ودوره وقف وسازمان مرتبط که حالا ادغام شدند کمی سهل انگاری برای احیای این هنر دستی صورت گرفته است.

ماهفروزی افزود :برای زنده نگه داشتن این هنر بومی منطقه شمال ایران به خصوص در مازندران پرداختن به این موضوع غفلت صورت گرفته است.

معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی صنایع دستی وگردشگری مازندران گفت :امروزه یک کمی استفاده از حصیر به سمت موضوعات تزیینی رفته است وبه عنوان دکور استفاده می شود.

ماهفروزی افزود :اگر بخواهیم در بازار رقابت محصولات چینی موفق باشیم ومانند گذشته این هنر در میان مردم جا باز کند باید در طراحی ونوع بافت ورنگ آن تغییر ایجادکنیم تا نسل جوان پسند باشد.

انتهای پیام/ب

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.