لطفا شیشه را از شهر جمع کنید!

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛  در سالی که گذشت باز هم شاهد حضور معتادان متجاهر یا به اصطلاح کارتن خواب در برخی نقاط شهرها بودیم و آنچه این سال را با دوره های پیشین خود متفاوت می نمود، شیوه برخورد با این پدیده دردناک بود.

 اظهار نظرهای مرتبط با پدیده مذکور، در سال 94 از سوی مسئولان مختلف، گویا نشان از عزمی جدی تر در برخورد و ریشه یابی و همچنین پاکسازی چهره شهرها از حضور افرادی بود که بی خانمان اند وعلاوه بر این ویژگی، از اعتیادی شدید به انواع مواد مخدر رنج می برند.

نهادهای مختلف و مسئولان آنها از جمله نیروی انتظامی،شهرداری تهران،شورای شهر،بهزیستی ، دولت و... به صورتی پر رنگ تر از پیش وارد میدان اظهار نظر شدند و در برخی مواقع راهکارهایی معطوف به حل مساله نیز، ارائه کردند.   

معضل اعتیاد و معتادان خیابانی، سال‌‌های سال است که در صدر آسیب‌های اجتماعی قرار دارد. قوانین بسیاری نیز در این مدت برای مبارزه با مواد مخدر و متخلفان آن به تصویب رسیده و شعار نهادهایی است که به طور مستقیم مسئولیت اجرا و عمل به قوانین یاد شده را دارند. اما با یک نگاه اجمالی و مختصر به وضعیت برخی از کوچه‌ پس‌کوچه‌های شهری همچون تهران، شاهد صحنه‌هایی هستیم که از ناکارآمد بودن این قوانین خبر می‌دهند. ناکارآمدی قوانین ترجیع بند سخنان تعدادی از متولیان امر نیز بود و داعیه آنها لزوم اصلاح قوانین مربوط به ریشه کنی و برخورد کارساز با مساله اعتیاد و بروز علنی آن است..

قوانین ناکارآمد و عملکرد تعدادی از سازمان‌های مسئول در جمع‌آوری، نگهداری و بارپروری معتادان، کار را به جایی رساند که تعدادی از مردم، خود در اقدامی که غیرعقلانی و غیراصولی به نظر می رسید، دست به کار شدند. در سالی که روزهای پایانی آن را سپری می کنیم، مردم محله هرندی تهران، در پی اجرایی‌نشدن وعده‌های مسئولان نسبت به ساماندهی معتادان و کارتن‌خواب‌های این محله صبح روز دوشنبه 18 آبان ماه ، چادرهایی که معتادان در پارک حقانی بنا کرده بودند را به آتش کشیدند..

واکاوی اینگونه واکنش ها و اتفاقات نیازمند تحلیلی عمیق، همه جانبه و اصولی است و آنچه از هر چیز مهمتر می نماید پرداخت به ریشه های حضور کارتن خواب ها در برخی محلات شهر است. واقعیتی که حتی در برخی موارد، پس از انتقال معتادان به مدد سراها در گوشه ای دیگر از شهر و به شکلی دیگر رخ می نماید و موجب گلایه و نارضایتی همسایگان مدد سراها می شود. گلایه ای که با در نظر گرفتن آسیب هایی که می تواند باعث صدمه به فرزندان این شهروندان و انتقال آسیبها به بنیان خانواده ها شود در جای خود قابل تامل و به حق است.

آسیب‌های اجتماعی مربوط به یک زمان و مکان مشخص نیستند اما شرایط فرهنگی و اجتماعی یک منطقه و نحوه مدیریت در رفع و کاهش میزان آسیب‌ها اثر شگرفی دارد.

 آشوری، آسیب‌شناس اجتماعی در این خصوص می‌گوید: رفع معضل اعتیاد به عنوان یکی از بزرگ‌ترین آسیب‌های اجتماعی، هماهنگی و فعالیت همه جانبه دستگاه‌های ذیربط را می‌طلبد. عدم حضور و فعالیت صحیح هر یک از نهادها و شانه خالی‌کردن آن‌ها از مسئولیتشان پیامدهای جبران ناپذیری را به دنبال دارد. یک مدیریت غلط می‌تواند آسیب‌های اجتماعی را که به سادگی و با هزینه کمتری قابل رفع هستند، به یک بحران غیرقابل حل تبدیل کند.سازماندهی اصولی و تقسیم کار میان نهادهایی که در امر مبارزه با مواد مخدر و ساماندهی امور معتادین دخیل هستند، یکی از اقداماتی است که تحت یک مدیریت حساب شده و واحد می‌تواند  گره به ظاهر کور این معضل اجتماعی را باز کند. اگر همه نهادهای مسئول بخواهند، می‌توانند با توجه به توانمندی‌های موجود خود و با استفاده از نیروهای داوطلب مردمی، قدم‌های موثری در جهت ریشه‌کن‌کردن معضل معتادان خیابانی و پدیده نازیبای کارتن خوابی بردارند.

با توجه به هشدارهای مسئولان و کارشناسان، مبنی بر ناکارآمدی برخی قوانین و افزایش تعداد کارتن‌خواب‌های معتاد در برخی محلات و مصائب انتقال آنها به نقاط مسکونی دیگر، آیا وقت آن نرسیده که نهادهای متولی در امر مبارزه با موادمخدر، عزم خود را در جهت برنامه ریزی دقیق و منسجم برای  کاهش آسیب‌های اجتماعی جزم کنند؟ بدون شک اگر هر نهاد مسئول از جمله نیروی انتظامی، شهرداری، بهزیستی و ستاد مبارزه  با مواد مخدر، با مساعدت و یاری مردم در جهت رفع معضل معتادان خیابانی، همراه با یک مدیریت قاطع و حساب شده اقدام کنند، نتایج بسیار خوبی به دست خواهد آمد.

یک عزم‌ جزم و یک مدیریت اصولی می‌تواند پایانی بر پدیده پر آسیب و دردناک معتادان خیابانی باشد؛ در غیر این صورت احتمالا با بحران جدی افزایش اعتیاد و تعداد معتادان کارتن‌خواب در سالهای آینده مواجه خواهیم شد.

انتهای پیام/