زندگی آخرین غارنشین‌های ایران از نگاه بی‌بی‌سی+ تصاویر
ساکنان روستای کم‌نظیر میمند در استان کرمان، از آخرین غارنشین‌های ایران هستند.
به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ بی‌بی‌سی نوشت: روستای باستانی «میمند» در 900 کیلومتری جنوب تهران در استان کرمان ایران مجموعه‌ای از غارها و خانه‌های زیرزمینی است. باستان‌شناسان با توجه به حکاکی روی سنگ‌های موجود در این منطقه، قدمت این غارها را 10 هزار سال تخمین زده‌اند.
روستای باستانی میمند
روستای میمند یکی از میراث جهانی ثبت شده یونسکو است که مردم به مدت 2 هزار سال به طور مستمر در آن زندگی کرده‌اند. این روستا یکی از قدیمی‌ترین روستاهای ایران است و در میان کوه‌های خشک و مرکزی این کشور واقع شده است. بنابراین مردم این منطقه تابستان‌های بسیار گرم و زمستان‌های به شدت سرد را تجربه می‌کنند. ساکنان میمند برای اینکه با شرایط آب و هوایی این روستا سازگار شوند در فصل های مختلف در خانه‌های متفاوتی زندگی می‌کنند.
خانه های فصلی
مردم در فصل تابستان و اوایل پاییز در خانه‌هایی با سقف‌های کاهگلی زندگی می‌کنند تا از گرمای شدید در امان بمانند و زمانی که زمستان طاقتفرسا فرا می‌رسد مردم این منطقه به خانه‌های زیرزمینی خود نقل مکان می‌کنند.
خانه‌های زمستانی
90 غار از 400 غاری که 10 هزار سال پیش ساخته شده‌اند بدون تغییر مانده‌اند. تعداد اتاق‌های این غارها متفاوت است، ولی برخی از آنها تا 7 اتاق را شامل می‌شوند. ارتفاع هر کدام از این اتاق‌ها 2 متر و مساحتشان 20 مترمربع است.
ساکنان این روستا، غارها را با شرایط زندگی امروزشان تغییر داده‌اند. برای مثال با آوردن برق به داخل غارها، از یخچال و تلویزیون استفاده می‌کنند. البته هنوز لوله‌کشی آب و تهویه مناسب در این غارها وجود ندارد. دیواره این غارها بر اثر تجمع دوده‌های حاصل از پخت و پز غذا سیاه شده است.
زندگی مدرن
دین روستاییان میمند در ابتدا زرتشتی بوده است و یکی از این غارها معبدی بوده که اکنون به یک موزه تبدیل شده است. در قرن هفتم مردم این روستا دین اسلام را پذیرفتند. در حال حاضر یکی از غارها به عنوان مسجد استفاده می‌شود.
تعداد این نوع غارها در جهان بسیار کم است.
مسجد
اغلب مردم این روستا چوپان هستند و دام‌های خود را در کوه‌ها پرورش می‌دهند. در فصل زمستان نیز دام‌ها را به مکان‌هایی در زیرزمین انتقال می‌دهند تا از آنها در برابر سرما محافظت کنند. همچنین روستاییان از گیاهان دارویی استفاده می‌کنند و باور دارند این گیاهان باعث حفظ سلامتی و افزایش طول عمر آنها می‌شود.
عشایر چوپان
در حال حاضر تعداد زیادی از مردم از زندگی در این غارها امتناع می‌کنند. آنها زمستان‌ها را در شهرهای اطراف سپری می‌کنند و در تابستان به غارها باز می‌گردند. در نتیجه در طول سال فقط 150 نفر در این روستا زندگی می‌کنند.
ناپدید شدن یک روش زندگی باستانی
کاهش جمعیت میمند ممکن است نوع زندگی در این روستا را، که واقعا بی‌نظیر است، از بین ببرد. سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران در سال 2001 برای اطلاع‌رسانی درباره میمند تلاش زیادی کرد. از آن زمان میمند میزبان گردشگران زیادی بوده است و حتی غارهایی برای اقامت گردشگران در این روستا وجود دارد.
حفظ یک میراث
انتهای پیام/
