سیدضیا، از چهارم اسفند ۱۲۹۹ تا چهارم خرداد ۱۳۰۰، به مدت چهار ماه، عهده‌دار منصب نخست‌وزیری در ایران بود؛ کابینه او را که به واسطه کودتا و با حمایت آشکار انگلیسی‌ها سر کار آمد، «کابینه سیاه» نامیده‌اند.
کودتای سوم اسفند 1299 مقدمه‌ای بود برای تغییر جنس نظام سیاسی حاکم بر ایران. به عبارتی بهتر با این کودتا، نظام سیاسی ایران از سلطانیسم به نئوسلطانیسم تغییر یافت.