قُمِش یا سر به طاق همان قنات است که با تلاش مردمان روزگاران دور برای دسترسی به آب آشامیدنی و آبیاری زمین‌های کشاورزی حفر می‌شدند و در گویش دزفولی به قُمِش معروف شده اند.
قنات یکی ازقدیمی ترین فناوری ها در زمینه استحصال آب است که ریشه در تاریخ ایران دارد، اما امروزه این تونل‌های حاوی آب رو به نابودی است و مخالفان حفظ قنات، طرفداران آن را کهنه‌پرست می دانند.
رئیس سازمان نظام مهندسی و کشاورزی منابع طبیعی ایران گفت:با وجود کمبود بارندگی و مشکلات خشکسالی در کشور لازم است که به دنبال راهکارهای اساسی باشیم تا بهره وری آب افزایش یابد.