تعبیر وارونه باران در مازندران/ باران هایی که به جای طراوت با خود سیل می آورند

مازندران از جمله استان های کشور است که از سیل های حاصل از بارش باران در امان نمانده است.

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ بارش شدید باران طی چند روز گذشته باعث ایجاد سیل در بسیاری از شهرهای کشور شده و خسارات زیادی را به بار آورده است.

اما در میان استان های مختلف که نامشان را در ردیف استان های آسیب دیده از سیل می شنویم نام استان مازندران به عنوان یکی از شهرهای سیل خیز (حداقل در چند سال اخیر) بارها به گوشمان خورده است.

سیل هایی که دلیل اصلی آن ویلاهایی است که به جای جنگل ها جایگزین در این استان شده چرا که دیگر درختی نیست که آب باران را به سوی زمین جذب کند بنابراین باران های شدید باعث ایجاد سیل در شهرهای مختلف مازندران می شود.

طی چند سال گذشته شاهد سیل های مکرر در مازندران بوده ایم اما تاکنون اقدامی اساسی در راستای برطرف کردن این معضل انجام نشدده است.

تخریب منازل و زمین های زراعی، به خطر افتادن جان شهروندان، ریزش خیابان ها، سرازیر شدن فاضلاب ها به شهر، آسیب دیدن ماشین ها و حمل ونقل عمومی و از جمله مسائلی هستند که سیل با خود به همراه می آورد که همگی این مسائل در کنار عدم مدیریت صحیح شهری مشکلات بسیاری را برای شهروندان به بار می آورد.

البته نمی توان جلوی خشم طبیعت را گرفت اما نباید از این امر غافل شویم که با مدیریت صحیح می توان خسارات را به حداقل رساند.

 با وجود سیل های متعدد در مازندران؛ این استان از خشکسالی رنج می برد و معلوم نیست چرا مسئولان مازنی فکری به حال آب های رها شده در شهر که باعث مختل شدن زندگی عادی مردم می شود نکرده اند.

به طوری که عزیزالله واحد مدیرعامل آب منطقه ای مازندران در خرداد ماه سال جاری گفته بود 50 درصد آب آبندان های استان برای امور زراعی به مصرف رسیده و موجودی مخازن آب سدها و آب بندان های استان 280 میلیون متر مکعب است.

واحد با بیان اینکه 226 میلیون متر مکعب از آب های زیرزمینی استان به مصرف رسیده، افزود: میزان مصرف منابع آب های سطحی استان نیز 300 میلیون متر مکعب گزارش شده است. 

به گفته وی در آن مقطع زمانی 110 میلیون مترمکعب آب نیز برای اراضی خطر پذیر و بحرانی نیاز بوده است.

واحد با اشاره به جانمایی 20 حلقه چاه از محل اعتبارات عمرانی پیش بینی نشده استان برای رفع بحران کم آبی در اراضی شالیزاری معتقد است: 9 هزار هکتار از اراضی شالیزاری مازندران در معرض خطر کم آبی قرار دارند.

وی شهرهای بهشهر، ساری، قائمشهر، جویبار، بابل ، بابلسر، نوشهر ، چالوس ، تنکابن و رامسر را شهرهای بحرانی دارای کمبود منابع آب در اراضی شالیزاری عنوان کرد.

اما سوال اینجاست چرا مسئولان استان مازندران در فصل های پاییز و زمستان که با بارش های فراوانی همراه است آب مورد نیاز فصل های کم بارش را ذخیره نمی کنند.

البته این امر نیاز به شناسایی مناطق پربارش در استان را دارد تا با فعال کردن رودهای خشک شده و بی آب و بستن سیل بند؛ آب های حاصل از باران های پرفشار را به سدهای استان مشایعت کنند تا مشکل کم آبی در فصول بهار و تابستان مرتفع شود.

البته باید به این نکته اشاره کنیم به وقوع پیوستن سیل در کنار تمامی خساراتی که با خود می آورد می تواند به راه افتادن مجدد رودخانه های فصلی و همچنین رودخانه هایی که بر اثر بی آبی فایده ای برای حیات ندارند، منجر شود.

همچنین اجرای پروژه‌های آبخیزداری در کنترل و بهره‌وری از سیلاب‌ها می تواند به کاهش اثرات خشکسالی، حفاظت اراضی کشاورزی، مناطق مسکونی، تاسیسات و قنات روستاها منجر شود.

لازم به ذکر است یکی از نتایج و ویژگی‌های اجرای آبخیزداری؛ اشتغال‌زایی و تثبیت شغل به ویژه در بخش کشاورزی و منابع طبیعی است چرا که طرح های آبخیزداری می تواند به توسعه منابع زیر زمینی آب و خاک بیانجامد که این امر می تواند به آمار اشتغال در این استان سرسبز کمک کند.

برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید. 

انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار