کتاب «چه خوش گفت فردوسی پاکزاد» منتشر شد

میر جلال‌الدین کزازی، فردوسی‌پژوه در خصوص هر آنچه که هم اکنون بر روی میز کاری خود قرار داده است، به خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: تازه‌ترین کتابی که از من چاپ شد و چند روز پیش به دست من رسید، کتابی با عنوان «شاهنامه‌پژوهی» یا «چه خوش گفت فردوسی پاکزاد» است.

وی افزود: این کتاب را انتشارات «خانه اندیشمندان علوم انسانی» چاپ کرده است و شامل 10 سخنرانی درازدامان است که در خانه اندیشمندان علوم انسانی در سال 1390 انجام داده‌ام؛ دوره‌ای فشرده در 10 نشست و دیدار در زمینه شاهنامه‌پژوهی. این 10 سخنرانی را خانه اندیشمندان از گفتار به نوشتار درآورده و در کتاب «چه خوش گفت فردوسی پاکزاد» در دسترس مردم قرار داده است. 

این فردوسی‌پژوه اظهار داشت: از آثار دیگر من که هم اکنون در مرحله انتشار قرار گرفته، می‌توان به «خندستان خدایی» اشاره کرد. 

کزازی ادامه داد: انتشار این کتاب اندکی در دیری و درنگ افتاده؛ زیرا ناشر می‌خواهد آن را به شیوه‌ای شایسته و هنری به چاپ برساند؛ آراسته به نگارینه‌هایی که استادی نگارگر نقش زده است.

وی تصریح کرد: من در پاریس به خواست ناشر کتابی را یافتم که به زیباترین نگارینه‌هایی که می‌توان پیدا کرد، نقش بسته است. این کتاب برگردانی از «خندستان خدایی» بود که نگارینه‌هایش را «بوتیچلی» نگارگر ایتالیایی نقش زده است.

این فردوسی پژوه افزود: این کتاب را من به همراه آورده‌ام که ناشر نگارینه‌هایی را که شایسته است از آن برگیرد.

کزازی گفت: «در بند ترفند» عنوان کتاب دیگری به قلم من است که برپایه سروده‌ای کمابیش بلند پدید آمده. دوستی دانشمند، اندیشور و نکته‌سنج این سروده را خوانده و پرسش‌هایی را بر پایه آن مطرح کرده و من به این پرسش‌ها جواب داده‌ام. این کتاب را انتشارات «فوژان» منتشر کرده است.

وی ادامه داد: کتاب دیگر ویرایشی است نوآیین و دیگرسان از شاهنامه که آن را نشر «حکایت قلم» بیرون خواهد داد.

این فردوسی‌پژوه اظهار داشت: تازه‌ترین خبر این است که من هم اکنون گرم نوشتن روزنگارهای سفر پاریس هستم. چندی کار گزارش سفرنامه را فرونهاده بودم و گزارش سفرهایی را که پیش می‌آمد، نمی‌نوشتم اما دو انگیزه مرا واداشت که دیگر بار به این گونه از گزارش‌نویسی یا نوشتن گزارش داستان گونه از سفر بازگردم. این گزارش سفرم به گزارش‌های دیگری که نوشتم و به چاپ رسانده‌ام می‌ماند. کتاب‌هایی چون «دیدار با اژدها» و «از دهلی نو تا آتن کهن».

کزازی افزود: این گزارش‌ها مانند سفرهای دیگر رخدادنگارانه نیست و من در آن‌ها آنچه که در گیر و دار سفر برایم رخ می‌دهد را می‌نویسم. به راستی گزارشی از دیده‌ها، شنیده‌ها و دریافت‌هاست و بنیاد گزارش بازتاب‌هایی است که سفر در نهان و نهاد من داشته است.

وی تصریح کرد: شاید از همین روی این گونه از سفرنامه‌نویسی خوانندگان کتاب را خوش افتاده است. این خوانندگان از من به شیوه‌های گوناگون می‌خواستند که گزارش سفرهایم را بنویسم و می‌گفتند «دریغ است که به سفری بروید و آنچه در سفر برای شما رخ داده ننویسید».

این فردوسی‌پژوه ادامه داد: انگیزه دیگر گرانباری و پرباری سفر بود؛ زیرا پاریس در میان شهرهای جهان شهری دیگرسان است. شهر شکفتگی و شادابی هنر.

کزازی گفت: شما در هر نقطه پاریس نمادی از هنر می‌بینید و این شهر، شهر گنج‌خانه‌های هنری است و از سوی دیگر خود پاریس نیز پدیده‌ای هنری و تاریخی است. کسی که به پاریس می‌رود و در آن به گشت و گذار می‌پردازد، سخنان بسیاری برای گفتن یا نوشتن خواهد داشت.

وی خاطرنشان کرد: این دو انگیزه من را واداشت تا بار دیگر به این گونه ادبی برگردم تا خوانندگان با من در این سفر همباز و دمساز شوند.

انتهای پیام/