به گزارش گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران ؛جدیداً یك شبیه‌سازی ابررایانه‌ای جدید كه در نشریه Science تشریح شده، واژگونی‌های میدان مغناطیسی دوره‌ای خورشید را مطالعه كرده است.
 
طبق این مدل، هر چهل سال یك بار، باندهای میدان مغناطیسی ناحیه خورشید جهت یا قطبیت‌شان را تغییر می‌دهند. این چرخه حدود چهار برابر طولانی‌تر از چرخه لكه خورشیدی 11 ساله است كه بر سطح فعالیت خورشیدی حكمرانی می‌كند.
 
به گفته دانشمندان، مدل‌بندی چنین فرایند منظم و طولانی امری قابل توجه است زیرا دهه‌هاست كه مدلبندی این ستاره به یك مشكل ویژه تبدیل شده است.
 
نخستین گام در این راستا در دهه 1980 صورت گرفت و طی آن فقط تقریبی از تلاطم (turbulence) درون خورشید شكار شد.
 
چاربونو و تیمش در مطالعات خود از ابررایانه‌هایی دانشگاه مونترئال استفاده كردند كه به شبكه‌ای از رایانه‌های عظیم موسوم به Calcul Québec متصل هستند.
 
به گفته این دانشمندان، مدل ارائه شده آن‌ها كامل نیست زیرا لكه‌ها، جرقه‌های خورشیدی و پدیده‌های مشابه برای مدلبندی با توان محاسباتی كنونی بسیار كوچك هستند.
 
هم‌اكنون چندین گروه علمی در تلاش برای مدلبندی تغییر در شفافیت خورشید هستند.
 
هنگام مدلبندی كردن خورشید به عنوان یك كل، دانشمندان بر این موضوع تمركز می‌كنند كه چگونه انتقال انرژی و شفافیت خورشید طی دهه‌ها تغییر می‌كند و سال‌هاست كه آن‌ها پی برده‌اند خورشید زمانی كه فعال‌تر است درخشان‌تر است.
 
در طول این بازه زمانی، ستاره میزبان منظومه شمسی، لكه‌های خورشیدی تیره‌تر و همچنین ساختارهای مغناطیسی كوچكی را ایجاد می‌كند كه سطح را روشن می‌كنند. چگونگی شكل‌گیری این ساختارها تحت مطالعه است.