پولتیکو گزارش داد:
توقف زیاده خواهی آمریکا؛ لازمه تحقق توافق هسته ای با ایران
اگرچه ایالات متحده عنوان میکند که هدف مذاکرات هسته ای با ایران ممانعت از دستیابی تهران به سلاح اتمی است ، اما واشنگتن اهداف دیگری را در پس این گفتگوها را دنبال می کند .
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از نشریه پلتیکو؛ این نشریه در مقاله ای به قلم "پل پیلار " عضو ارشد موسسه بروکینگز و از اعضای مرکز مطالعات امنیتی دانشگاه "جورج تاون" نوشت : یکی از مباحثی که همواره در گفتگوهای میان آمریکایی ها در قبال برنامه هسته ای ایران وجود داشته این است که تا چه حد می توان ایران را در فعالیت های بین المللی شرکت داد ؟
چنین تفکری به مراحل مذاکرات و ایجاد توافق نهایی میان هر دوطرف آسیب جدی وارد خواهد کرد . اینکه ظرفیت غنی سازی یا سقف تعداد سانتریفیوژهای فعال ایران چه مقدار است , نیز از دیگر چالش هایی است که واشنگتن در قبال کشوری دارد که همواره از تلاش برای تولید بمب اتمی را رد کرده و فعالیت هسته ای را تنها برای اهداف شهری خواسته است .
بعلاوه از منظر کاخ سفید ایران باید در این معامله هسته ای در نهایت موفق به کسب حق محدودی برای اقدامات تجاری یا سیاسی بین المللی شود . به گفته مقامات آمریکایی در این صورت آنها یک معامله خوب را انجام داده اند . واشنگتن بی نتیجه بودن و تعطیل شدن روند مذاکرات را بهتر از انجام یک " معامله بد " می داند .
در ادامه این مقاله آمده است : این مسائل قابل بحث هستند اما به نظر نمیرسد با نزدیک شدن به تاریخ 20 ژوئیه فرصت کافی برای انجام گفتگوها در این باره وجود نداشته باشد . این در حالی است که جان کری اظهاراتی برخلاف سخنان ظریف , وزیر خارجه ایران بیان نموده و گفته : اختلافاتی گسترده و عمیق میان دو طرف مذاکره کننده وجود دارد .
شکست در این مذاکرات نه تنها در بحث هسته ای بلکه در سایر امور نیز بسیار هزینه بر و گران تمام خواهد شد . چنانچه توافق انجام گیرد و محدودیت های بین المللی ایران لغو شود منافع بسیاری عاید غرب و بخصوص آمریکا در منطقه خواهد شد . چنانچه ایران بطور مستقیم وارد میدان های استراتژیک جهان شود بطور حتم به کشوری حامی تروریسم تبدیل نخواهد شد و مبارزه آن با تروریسم بین المللی به بازگشت امنیت و ثبات به خاورمیانه کمک کرده و در راستای منافع و خواسته های واشنگتن خواهد بود .
بحرانی که اکنون در عراق ایجاد شده نشان میدهد که منافع آمریکا و ایران بار دیگر دچار هم پوشانی شده و راه های فراوانی نیز برای تحقق این اهداف وجود دارد . هدف فوری و اولیه هر دو در عراق سرکوب تهدیدی است که از سوی تروریست های تکفیری _ بعثی در این کشور بوجود آمده است . در ابعاد وسیع تر می توان هدف تهران در عراق را تلاش برای برقراری یک حکومت غیرمتخاصم در بغداد و استقرار امنیت و ثبات در مرزهای غربی ایران دانست . ایران غرامت همسایگی با یک دولت خشن و متخاصم بنام " دولت صدام و حرب بعث " را با تلفات و خسارات سنگین تجاوز عراق به خاک ایران در سال 1980 پرداخت کرده است .
نویسنده نشریه پلتیکو همچنین افزود : بنابراین بطور حتم ایران از هرگونه اقدام در راستای جلوگیری از پیشروی تروریست های تکفیری بعثی در شهرهای عراق حمایت خواهد کرد . نکته مهمتر اینکه تهران به اندازی هوشمندانه عمل می کند که با حمایت بی قید و شرط از دولت "نوری مالکی" آن را در نهایت به یک حکومت استبدادی تبدیل نکند .
عراق موضوعی است که تهران و واشنگتن را بیشتر با منافع یکسان در کنار یکدیگر قرارداده است . چنانچه توافق نهایی و جامع هسته ای محقق شود درهای مذاکره در موضوعات وسیع تر و بیشتری نظیر بحران عراق به روی تهران و واشنگتن گشوده می شود .
وسعت جغرافیایی ایران در شرق , غرب و جنوب این کشور تهران را به یکی از بازیگران اصلی در منطقه "خلیج فارس" تبدیل کرده است . در این مورد نیز گفتگو و مذاکره مستقیم ایالات متحده با ایران برای تامین امنیت این حوزه و نیز چگونگی فعالیت های تجاری و نظامی در دریای عمان و خلیج فارس نیازی مبرم به شمار می آید . بعلاوه اینکه هماهنگی میان ایران , آمریکا و کشورهای حوزه خلیج فارس می تواند به قطع هرچه سریعتر دست تروریسم دریایی و غارت گاه و بی گاه محموله تجاری کشتی ها منجر شود .
این نشریه همچنین تاکید کرد : غرب چه بخواهد و چه نخواهد , ایران نقش مهم و تاثیرگذاری نیز بر جنگ سوریه و چگونگی روند یا پایان آن دارد . تهران متحد شماره یک و دیرینه دمشق و حکومت بشار اسد محسوب می شود و منافع خود و حزب الله لبنان را نیز در سوریه مدنظر دارد . بدیهی است که ایران هیچ تمایلی به جنگ بی پایان در کشورهای هم پیمان خود ندارد و بنابراین برای خلاصی از گرفتاری ایجاد شده برای خود در بحران سوریه می تواند صندلی دیگری برای ایران در میز مذاکره درباره سوریه قرار دهد .
در انتهای این مقاله آمده است : افغانستان یکی دیگر از حوزه هایی است که با مشارکت دوجانبه تهران و واشنگتن می تواند به وضعیتی آرامش و ثبات بازگردد . هرچند که حضور نظامی ده ساله آمریکا در این کشور این امر را دشوار کرده است . مرز افغانستان به منطقه اصلی قاچاق مواد مخدر به داخل ایران تبدیل شده است .
علاوه بر این موارد , میادین فراوان دیگری برای مشارکت ایران و آمریکا و هم پیمانان آنها با یکدیگر وجود دارد تا منافع هر دو طرف تامین و نقاط ضعف نیز ترمیم گردد . اگر زیاده خواهی های واشنگتن در مذاکرات هسته ای , این دور از گفتگوها را با شکست مواجه کند و زمینه برای تمامی این همکاری ها از بین برود نباید انتظاری برای توقف خشونت ها و ناآرامی ها در جهان و منطقه را داشت .
انتهای پیام /
