پولیتیکو گزارش داد:

7 مدل عجیب و نامتعارف پیش‌بینی نتایج انتخابات آمریکا/ قدبلندها موفق می‌شوند یا صدا کلفت‌ها؟

پایگاه اینترنتی پولیتیکو در مطلبی به مدل‌های عجیب و نامتعارف پیش‌بینی نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا پرداخت.

پولیتیکو: 7 مدل عجیب و نامتعارف پیش‌بینی نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکابه گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی پولیتیکو در مطلبی به مدل‌های عجیب و نامتعارف پیش‌بینی نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پرداخت و نوشت: هنگامی که "نیت سیلور" در سال 2007 با برگزاری نظرسنجی‌ها به بررسی نتایج احتمالی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پرداخت، دور جدیدی از پیش‌بینی‌های سیاسی آغاز شد. او با راه‌اندازی سایت اینترنتی FiveThirtyEight به ارائه جدیدترین بررسی‌های خود در حوزه‌های مختلف روی آورد. پیش‌بینی‌های سیاسی یکی از سوژه‌های اصلی این سایت محسوب می‌شود که با نزدیک شدن به انتخابات سال 2016 ریاست جمهوری آمریکا به بحثی داغ در این سایت تبدیل شده است.

در حال حاضر، آمارهای هوشمند از اعتبار بیشتری نسبت به آمارهای پرتردید انتخاباتی برخوردارند و همواره موجب شگفتی مردم آمریکا شده‌اند.

در سپتامبر سال 2015، سیلور در گفتگو با اندرسون کوپر از شبکه سی‌ان‌ان، ترامپ را نامزد مسلم حزب جمهوری‌خواه دانست. این در حالی بود که شبکه سی‌ان‌ان تنها 5 درصد احتمال بالا آمدن ترامپ از حزب جمهوری‌خواه را تخمین زده بود.

در ادامه با 7 مدل نامتعارف از پیش‌بینی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا آشنا می‌شویم که تا حدودی قادر است پیروز انتخابات 2016 آمریکا را از میان کلینتون و ترامپ معرفی کند.

1. مدل کلافستاد (Klofstad): صدای نامزدهای انتخاباتی چقدر "بَم" است؟

کاریزما و اعتمادبه‌نفس را فراموش کنید. در سال 2015 کیسی کلافستاد، استاد دانشگاه میامی آمریکا با ارائه مدلی اعلام کرد حمایت زنان و مردان آمریکایی از نامزدی که صدای بَم دارد، بیشتر است. کلافستاد در این بررسی با استناد به انتخابات سال 2012 می‌گوید: نامزدهایی که صدای بم و حجم‌دار دارند بیش تراز نامزدهایی که از صدای نازک و شبیه به موش دارند، نظر رأی‌دهندگان را جلب می‌کنند؛ همان‌گونه که در انتخابات دور گذشته باراک اوباما بر میت رامنی برتری جست. با توجه به مدل کلافستاد به نظر می‌رسد انتخابات سال 2016 شرایط مناسبی را برای هیلاری کلینتون فراهم نکند و ترامپ را یک قدم به کرسی ریاست جمهوری نزدیک کند. قدرت صدای ترامپ 215 هرتز است که نسبت به 13 رقیب مرد "بم تر" و در جایگاه بهتری قرار دارد.

2. مزیت اَب لینکلن: چه کسی بلندتر است؟

آبراهام لینکلن یکی از بلندقدترین روسای جمهور آمریکا است. مالکوم گلاد ول در کتاب خود تحت عنوان "پلک زدن" (Blink) آورده است: 14.5 درصد از مردان آمریکایی بیش از 180 سانتی‌متر قد دارند. نشریه فورچون نیز در یک رتبه سنجی متفاوت اعلام کرد 58 درصد مدیران موفق دست‌کم از قد 180 سانتی‌متری برخوردارند. همچنین چند پژوهش علمی نشان داده است دوسوم نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا که بر مسند ریاست جمهوری تکیه زده‌اند قدبلندی داشته‌اند. در انتخابات سال 2008 باراک اوباما در این گزینه نسبت به جان مک‌کین، نامزد جمهوری‌خواه برتری داشت. با توجه به مدل "اَب لینکلن" ترامپ بار دیگر نسبت به کلینتون برتری دارد.

3. قانون راخ: آیا نامزد انتخاباتی در 14 سال گذشته شغل دولتی داشته است؟

در سال 2003، جاناتان راخ از نویسندگان مجله ملی فرضیه‌ای ارائه می‌دهد به این شرح که نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که 14 سال یا بیشتر به شغلی دولتی پرداخته‌اند از بخت بالاتری برای کسب کرسی ریاست جمهوری آمریکا برخوردارند. به‌عنوان مثال نمایندگان، سناتورها، معاون رئیس‌جمهور، فرمانداران و شهردارها و ... به خاطر تجربه بالا در امور دولتی می‌توانند نظر رأی‌دهندگان را جلب کنند. با اشاره به این مدل می‌توان دریافت که بخت کلینتون در این مورد نسبت به ترامپ بالاتر است. کلینتون در سال 2000 وارد مجلس سنا شد و پس از آن حکم وزارت خارجه دولت اوباما را از آن خود کرد. این درحالی است که ترامپ از سابقه شغل دولتی برخوردار نیست و صرفاً به امور سرگرمی و دلالی مسکن و زمین پرداخته است.

4. آیا نامزدها از فرمانداران سابق ایالات در آمریکا هستند؟

پس از انتخابات سال 2010 بسیاری از کارشناسان از موج حضور فرمانداران ایالات در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا خبر دادند. این روند موجب عقب راندن نامزدهای حزب جمهوری‌خواه از روند انتخابات شد. چراکه فرماندار یک ایالت به‌ندرت می‌تواند موردقبول همه ایالات آمریکا شود و این روند امتیاز منفی برای حزب محسوب می‌شود. در رقابت‌های مقدماتی انتخابات سال 2016، هفت نامزد معرفی‌شده حزب جمهوری‌خواه و 4 نامزد حزب دموکرات از فرمانداران ایالات آمریکا بودند. بنابراین به نظر می‌رسد کلینتون در این مسیر با آرای بیشتر از ترامپ پیشی بگیرد.

5. چه کشوری میزبان المپیک است؟

در اینکه بازی‌های المپیک از جنبه سیاسی برخوردارند شکی نیست. گاهی اوقات این رویداد بزرگ ورزشی در انتخابات آمریکا تأثیر گذاشته است. از انتخابات ریاست جمهوری سال 1968 (به‌جز سال 1988) تاکنون، انتخاباتی که همسال با المپیک باشد به پیروزی حزب مخالف منجر شده است. کلینتون در این مورد باز هم شانسی ندارد.

6. بازی تیم لس‌آنجلس لیکرز در فینال ان‌بی‌ای

از انتخابات سال 1960 (به‌جز 2008) تاکنون، هر زمان تیم لس‌آنجلس لیکرز به فینال ان‌بی‌ای رسیده است، جمهوری خواهان نیز به کاخ سفید وارد شده‌اند. امسال تیم لس‌آنجلس لیکرز با 21 شکست بدترین رکورد از بازی‌های خود را به ثبت رسانده است. بنابراین کلینتون در این مورد نسبت به ترامپ شانس دارد.

7. مدل اسکاری: فیلم سال قبل عنوان بهترین فیلم اسکار را دریافت کند.

از سال 1976 تاکنون هرزمان فیلم تولید سال قبل، عنوان بهترین فیلم اسکار را به دست آورده است، دموکراتها وارد کاخ سفید شده‌اند. این روند از سال 1976 آغاز شد. فیلم "دیوانه از قفس پرید" محصول سال 1975 عنوان بهترین فیلم اسکار را به دست آورد و اواخر سال بعد جیمی کارتر از حزب دموکرات وارد کاخ سفید شد. امسال فیلم "اسپاتلایت" ساخته توماس مک کارتی و محصول 2015 عنوان بهترین فیلم اسکار را به دست آورد. با احتساب این مدل می‌توان منتظر ورود کلینتون به کاخ ریاست جمهوری آمریکا بود.

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار